آیا حق داریم اعتماد نکنیم؟

🔹علی لاریجانی دبیر شعام شد. برخی میگویند ما که تازه با این مسوولین مواجه نشده ایم، اینها را دهه ها است میشناسیم. روابط و مواضع و تدبیرها و خطاها و ترک فعلهایشان را، چگونه انتظار دارید به اینها اعتماد کنیم؟

برای پاسخ چند نکته مهم را باید دقت کرد:

الف

اولا رفقا! باید قبول کنیم بسیاری از ما اشتباه کردیم. ما بسیاری از مسوولین کشور و آدمهای مختلف را از پشت پرده دوقطبی ها، سفید و سیاه دیدیم و قضاوت کردیم، این روش غلط بود. روش حاج قاسم «ره» که صراحت گفتمانی داشت اما داراییهای همه را نیز میدید، درست بود. دو قطبی ها از دهه هفتاد به بعد باعث شد عملا به احدی در جامعه ایمانی و اسلامی خود اعتماد نکنیم و همه را بازوی دشمن بیانگاریم. برخی حتی فرماندهان شهید را متهم میکردند. به زمینه اجتماعی شکل گیری و پذیرش این تهمتها در بین برخی از ما باید فکر کنیم.

ب

ما اهمیت نظام انقلابی را ندیدیم. برخی میگفتند اصلا چیزی به نام نظام انقلابی نداریم هر چه هست آدمها هستند، حال آنکه نظام آن هندسه کلی بود که بر پایه آن تصمیم میگیریم و پیش میرویم. این هندسه مهمتر از افراد است. تصمیماتی که از این چارچوب بیرون میآید مجموع یک عقلانیت انباشته در کشور در هر زمان است. ولو لزوما درست هم نباشد و بتوان آن را نقد هم کرد، اما حجیت الهی دارد و لذا برای یک جامعه راهگشا است.

ج

ما توجه نکردیم که هو کردن و هتاکی منتخبین مردم که قرار گرفته در مناصب قانونی کشور اسلامی هستند بیراهه است. مسوولین ولو خطا کار را تا جای ممکن با همدلی و احترام همراهی نکردیم. همیشه به انتخاب مردم معترض بودیم و با احترامی مناسب انتخاب ایران با آنها مواجه نشدیم. مردمسالاری یعنی اسلام روی زمین یعنی توحید روی زمین، مردمسالاری دینی تنها راه سعادت کشور در این دوران است.

د

اساسا ما به مردم نگاه نکردیم. همیشه یا مشغول یک عده تریبون دار و جناح باز بودیم. دقت نکردیم ما بنا است پیش قراولان یک جامعه انقلابی باشیم نه روکم کنها و جگر خنک کنها، نه یک حزب و گروه قدرت طلب. دردهای عموم مردم، فهم عمومیشان از مسائل برایمان اولویت نداشت.

ذ

ما خیلی اوقات مشغول فضایی انتزاعی و دور از اقامه و اجرا بودیم. ناظر به عمل و اقامه بودن را با “عملگرایی” بی جهت غربی خلط کردیم. این باعث میشد بسیاری از دشواریها و مساله های کشور را که مسوولین با آنها درگیرند، درک نکنیم و به همه چیز تخیلی و فانتزی مواجه شویم و لذا هیچگاه گره باز نکنیم.

ر

علی لاریجانی همان علی لاریجانی است. لاریجانی صدا و سیمای دهه هفتاد، لاریجانی دبیر شعام ابتدای دوران احمدی نژاد، لاریجانی با صدای نه چندان رسا در فتنه ۸۸، لاریجانی معترض نسبت به تصمیم شورای نگهبان، لاریجانی معتمد رهبری در گفتگوهای راهبردی ایران با چین و برخی کشورهای منطقه، لاریجانی مصاحبه های خوب ایام جنگ دوازده روزه. لاریجانی همین است با همه قوت و ضعفها. دیگران نیز همینند. باید یاد بگیریم کشور را با هم بسازیم. نقد افکار و کنشها بد نیست اما ترویج بی اعتمادی، ترویج دو قطبی، ترویج بد دلی، فقط باعث میشود امید را از بین ببریم، ترس در کشور ترویج کنیم و خلاصه پازل دشمن را پر کنیم.

منبع

✍️ علی مهدیان

لینک ها

تارنمای انتشارات زمزم هدایت

تارنمای مرکز پاسخگویی به سوالات و شبهات جوابگو

پیام رسان انتشارات زمزم هدایت

مرکز فضای مجازی حقیق در آپارات