درس تاریخ؛ تفرقه تهدید اصلی در دوره پساجنگ

 ورود به دوره پساجنگ

با پایان هر جنگ و خاموشی آتش درگیری‌ها، جامعه وارد مرحله‌ای حیاتی و پیچیده به نام «دوره پساجنگ» می‌شود. در این برهه حساس، اگرچه تهدیدات نظامی مستقیم پایان یافته، اما خطر فروپاشی انسجام درونی و تشدید اختلافات سیاسی به عنوان جدی‌ترین تهدید جایگزین آن می‌شود.

تجربه تاریخی ملت‌ها در پساجنگ

تجربه تاریخ نشان می‌دهد که بسیاری از ملت‌ها در میدان جنگ سربلند بیرون آمده‌اند، اما در آزمون دشوار «پساجنگ» با تفرقه‌های داخلی و بازگشت به کشمکش‌های پیشین شکست خورده‌اند. بر این اساس، اصلی‌ترین الزام در دوره پساجنگ، دفاع هوشمندانه از انسجام ملی و مدیریت خردمندانه اختلافات سیاسی است.

ضرورت حفظ انسجام ملی

در دوران جنگ، وحدت به مثابه رمز پیروزی عمل می‌کند، اما در دوران صلح، این انسجام است که ضامن بقای دستاوردها و مسیر پیشرفت می‌شود. تفرقه در این مرحله تنها به معنای اختلاف نظر نیست، بلکه به معنای هدر دادن سرمایه‌های ملی، تضعیف جایگاه بین‌المللی و بازگشت ناخواسته به شرایط شکننده پیشین است.

حکمرانی عقلانی در دوره پساجنگ

مدیریت این مرحله نیازمند عبور از شعارهای احساسی دوران جنگ و ورود به عرصه‌ای از عقلانیت، مدارا و آینده‌نگری است. تمامی جریان‌های سیاسی باید به این درک برسند که منافع ملی بر منافع جناحی و حزبی ارجحیت دارد.

هنر حکمرانی پس از جنگ

حفظ وحدت در عین کثرت، پذیرش حق اختلاف در چارچوب منافع ملی، و تبدیل پیروزی نظامی به یک موفقیت پایدار سیاسی و اقتصادی، هنر حکمرانی در دوره پساجنگ است. تنها از این مسیر می‌توان از سرمایه عظیم وحدت که با خون هزاران شهید به دست آمده، صیانت کرد و جامعه را به سمت آرامش و شکوفایی پایدار رهنمون شد.

نویسنده

محمد مهدی سپهر

پیوندها

تارنمای انتشارات زمزم هدایت

تارنمای مرکز پاسخگویی به سوالات و شبهات جوابگو

پیام رسان انتشارات زمزم هدایت

مرکز فضای مجازی حقیق در آپارات

پرسش و پاسخ