سازندگان فیلم موسی علیهالسلام هر کدامشان به دلیلی به چشم خدا آمدهاند
18 اسفند, 1403نامه ادعایی ترامپ : نقابی از صلح بر چهرهای جنگطلب
20 اسفند, 1403🔶 مشکلات کشور مصنوعی سوریه
به نظر می رسد سوریه پس از اسد تبدیل به یوگسلاوی خاورمیانه خواهد شد. گروه های بیرون از معارضه از کردها تا دروزیها و نیز نیروهای احمدالعوده در درعا وضع خودمختار دارند؛ از سوی دیگر علویان ناحیه ساحل سوریه هم که عمدتا افسران جدا شده از ساختار پیشین هستند در آنجا مستقرند و در طول این سه ماه به تناوب حرکت های ایذایی از خود بروز دادهاند که مهمترین آن در روزهای اخیر و پس از تشکیل نیروی “سپر ساحلی” و نیز “شورای نظامی” در مناطق علوی نشین لاذقیه و طرطوس است.
به نظر میرسد این گروهها بوسیله روسیه برای ایجاد حریم پیرامون پایگاهای نظامی و بوسیله افسران علوی نزدیک به سهیلحسن همچون “مقداد فتحیه” و “غیاث دلّا” شکل گرفته است. البته برخی روایات حضور نیروهای “کتائب اولیایحق” بعنوان یک گروه تازه تاسیس نزدیک به ایران در درگیریهای غرب سوریه را تایید میکند.
مشکلات کشور مصنوعی سوریه
آنچه پیداست سوریه یک کشور مصنوعی است که از دل تجزیه عثمانی پدید آمدهاست. جامعهای که فاقد وحدت قومیتی می باشد و تنها به زور ارتش قدرتمند توان وحدت دارد؛ ارتشی که پس از ۱۵ سال جنگ داخلی در پایان ۲۰۲۴ به فروپاشی ساختاری و حتی تجهیزاتی رسید. نقش ارتش در تکوین سوریه را می توان با نقش ارتش در پاکستان و یا میانمار مقایسه کرد؛ جوامع چند قومیتی که تنها بوسیله ساختار ارتش توان باقی ماندن در ید کشور واحد را دارند.
ازین رو تکوین ناسیونالیسم سوری از مبارزات دهه ۱۹۲۰ تاکنون مبتنی بر ناسیونالیسم تهاجمی عربی بوده است. از مبارزات “سلطانالاطرش” دروزی در قیام عربی ۱۹۲۵ تا “ادیب شیشکلی” کُردتبار در دهه ۱۹۵۰ و نیز “حافظ اسد” علوی در دهه ۱۹۷۰ مبتنی بر همین امر بود. این ناسيوناليسم تهاجمی تنها با سرکوب اقوام در داخل و نیز اتحاد با مصر، تشکیل اتحادیه عرب و نیز سیاست تهاجمی در قبال لبنان و اسراییل تحقق مییافت؛ چیزی که احمدالشرع فاقد آن است به این معنا که وارث یک ارتش فروپاشیده است و در درازمدت نه توان سرکوب طولانیمدت اقلیتها را دارد و نه در برابر همسایگان دارای توان تمشیت امور می باشد.
منبع
✍️ سید نیما موسوی