س:خطبه ای که حضرت زهرا(س)برای زنان مهاجروانصار ایراد نمودند چه بود؟
ج: او دربيان و سخن ثانى پيامبر (ص) و هم آواى على (ع) است. در بستر بيمارى است، زنان مهاجر و انصار براى عيادت او مى آيند سخنان را بيان مى دارد كه در آن آميختگى تعقل و احساس را به وضوح مى يابيم .
– اصبحت و الله عائقة لدنيا كُنّ – به خدا سوگند از زندگى در دنياىتان سير شده ام – قالية لرجالكن و نسب به مردان شما سخت غضبناكم. لقظتهم بعد ان عجمتهم پس از گنگى و لالى به سخن شان آوردم و شناتهم بعد ان سبرتهم… و آنگاه فرمود .
اينان به شمشير شكسته و تيغ زنگار خورده اى مى مانند. انديشه شان پست و گفتارشان نارساست. واى بر آنان چرا نگذاردند حق در مركز خود استقرار يابد؟ چرا پايگاه خلافت نبوى را از خانه وحى دور ساختند؟ نفرين بر مردمى كه خويشتن را نيكو كار مى پندارند در حاليكه تبهكار و فاسدند. فقبحاً للقول الجد، و الجد بعد اللعب و صدع القناة و خطل الاراء…
بر اين اساس فاطمه (س) ساكت نمى نشيند، درهر راهى كه معقول باشد وارد مى شود تا حق را برسرجاى خود قرار دهد و اگر توان چنان كارى نباشد لااقل فرياد خود را در گوشها آشنا سازد كه آنان دريابند آنچه كه صورت مى گيرد و واقع مى شود كارى خلاف است .
