علت حرمت شراب در اسلام
سؤال: شراب در دین اسلام از چه زمانی حرام شده؟ وعلت حرمت آن چه بوده است؟
جواب: خوردن مشروبات و هر چیز مست کننده در همه ادیان الهی حرام بوده است، امام رضا علیه السلام فرموده: «مَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً قَطُّ إِلَّا بِتَحْرِيمِ الْخَمْرِ»….؛ خداوند هیچ پیامبری را مبعوث نکرد، مگر اینکه نوشیدن شراب را در شریعت او حرام نمود( کافی، ج1، ص 362». بنابراین؛ نوشیدن شراب در همه ادیان الهی حرام بوده است؛ اینکه امروزه در برخی ادیان الهی مثل دین یهود و مسیحیت، نوشیدن شراب را حلال می شمارند، بخاطر تحریف صورت گرفته دراین ادیان است.
البته احکام الهی بر اساس مصالح و مفاسد می باشد یعنی هر چیز حلال، بخاطر وجود مصلحت و فایده داشتن آن برای انسان است و حرمت هر چیز، نشانه مفسده و ضرری است که برای انسان دارد.
براین اساس، اگر شراب بخاطر ضرر و مفسده اش در همه ادیان، حرام بوده است معنی ندارد که در اسلام در یک زمان مثلا در اوایل آن، حلال باشد و بعدا حرام شده است، بلکه علاوه بر حرمت باقی مانده از ادیان گذشته، در اسلام هم مجددا در همان مکه، حرمت شراب را آیه شریفه در سوره اعراف بیان نموده است:
قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبىَِّ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنهَْا وَ مَا بَطَنَ وَ الْاثْمَ وَ الْبَغْىَ بِغَيرِْ الْحَق(اعراف:33)؛ بگو: «خداوند، تنها اعمال زشت را، چه آشكار باشد چه پنهان، حرام كرده است؛ و (همچنين) گناه و ستم بناحق را؛
در این آیه که از آیات مکی است می فرماید به مردم اعلام نما، پروردگارم ، اثم و گناه را حرام کرده است،
خمر در آیه 219 سوره بقره، به «اثم» معرفی شده است پس خداوند به پیامبر دستور می دهد به مردم بگو، خمر، حرام است. چنانکه در آیه 219 سوره بقره، در مورد اثم بودن خمر می فرماید:
يَسَْئلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُمَا أَكْبرَُ مِن نَّفْعِهِمَا (بقره:219)؛ در باره شراب و قمار از تو سؤال مىكنند، بگو: «در آنها گناه و زيان بزرگى است؛ و منافعى (از نظر مادى) براى مردم در بردارد؛ (ولى) گناه آنها از نفعشان بيشتر است.
اثم و گناه بودن خمر برای مردم مکه شناخته شده و معروف بود ولی بجهت عادت زشت جاهلی، شراب خوری آنچنان در عرب جاهلی ریشه دوانده بود که مردم مکه با نهی اسلام، براحتی از عادت زشت شراب خوری، نمی توانستند دست بردارند بنابراین، اسلام پیوسته بر شدت نهی و صراحت تعبیر بر زشتی و عمق زیانباری آن می افزود تا اینکه در نهایت آیه زیر با ده خصوصیت دلالت بر تشدید و تاکید حرمت شراب می کند:
« يَأَيهَُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ إِنَّمَا الخَْمْرُ وَ الْمَيْسرُِ وَ الْأَنصَابُ وَ الْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُون (مائده:90)؛ اى كسانى كه ايمان آوردهايد! شراب و قمار و بتها و ازلام [نوعى بختآزمايى]، پليد و از عمل شيطان است، از آنها دورى كنيد تا رستگار شويد!»
برخی از زیانهای مادی و معنوی شرابخوری که باعث علت تحریم بوده:
آثار شوم شراب خوری در عقل و معنویت آدمی
اثرات سوء شراب خوری در جسم و کوتاهی عمر
اثرات سوء شراب خوری در نسل
اثرات سوء شراب خوری در اخلاق
زيانهاى اجتماعى شراب خوری
زيانهاى اقتصادى مشروبات الكلى
جهت کسب اطلاعات بیشتر توصیه می شود به تفاسیر المیزان و نمونه ذیل آیات مذکورمراجعه شود.
