س:محتوای صلحنامه رسول خدا با قریشیان چه بود؟
ج: رسول خدا صلى الله عليه و آله ، على بن ابيطالب عليه السلام را فراخواند و گفت : بنويس : بسم الله الرحمن الرحيم . سهيل بن عمرو گفت : اين را نمى شناسم ، بنويس : بسمك اللهم ، رسول خدا گفت : بنويس : بسمك اللهم ، پس على همچنان نوشت . آنگاه رسول خدا گفت : بنويس : هذا ما صالح عليه محمد رسول الله سهيل بن عمرو .
سهيل بن عمرو گفت : اگر گواهى مى دادم كه پيامبر خدايى ، با تو جنگ نمى كردم ، نام خود و پدرت را بنويس . رسول خدا گفت : بنويس : اين چيزى است كه محمد بن عبدالله با سهيل بن عمرو بر آن قرار صلح منعقد ساخت ، توافق كردند كه ده سال جنگ در ميان مردم موقوف باشد و مردم در اين ده سال در امان باشند و دست از يكديگر بدارند و هركس از اصحاب محمد براى حج يا عمره يا تجارت به مكه رود، جان و مالش در امان باشد و هركس از قريش در رفتن به مصر يا شام از مدينه عبور كند جان و مالش در امان باشد[1]و هركس از قريش بدون اذن ولى خود نزد محمد برود او را به ايشان بازگرداند، و هركس از همراهان محمد نزد قريش رود او را بدو بازنگردانند – در اين جا بنى بكر برخاستند و گفتند: ما هم پيمان قريشيم .
ديگر آن كه امسال از نزد ما بازگردى و وارد مكه نشوى ، در سال آينده ما از مكه بيرون خواهيم رفت تا با اصحاب خود به شهر درآيى و سه روز در مكه اقامت كنى ، مشروط بر اين كه جز شمشير در نيام ، سلاحى همراه نداشته باشيد.[2]
