درباره پزشكي و احكام آن توضيح دهيد.
«و من أحياها فكأنَّما أحيا النَّاس جميعاً»(1) «و هر كس كسى را زنده بدارد، چنان است كه گويى تمام مردم را زنده داشته است».
پزشكى شغل بسيار خطير و حساسى است چه اينكه پزشك هم با جسم و جان مريض و هم با حكم و دستور الهى در درمان و معالجه ارتباط دارد. در حقيقت او بايستى به خوبى از عهده اين وظيفه و حق بر آيد (وظيفه الهى و حق انسانى). اگر پزشك جان يك انسان را نجات دهد، گويا به همه انسانها جان بخشيده و به ارزش والايى دست يافته است. در كنار آن اگر به احكام و مسائل مربوط به خود عمل كند، ثواب او دو چندان مىگردد. از آنجايى كه پزشك، رسالت بزرگى را بر دوش دارد، بايد به احكام و مسائل پزشكى آشنا و آگاه گردد و چنانچه در اين راه اندكى غفلت و كوتاهى كند، مورد غضب الهى قرار مىگيرد. امام صادقعليه السلام مىفرمايد: اهل هر مملكتى به سه كس محتاج و نيازمندند تا در دين و دنياى خود، به آنها پناه برند: فقيه دانشمند و باتقوا، حاكم نيكوكارى كه مورد اطاعت مردم باشد و پزشك كاردان و مورد اعتماد».
«پزشكى» نيز مانند ساير موضوعات فقهى، داراى احكام بسيارى است از قبيل: نگاه و لمس مريض، سقط جنين، تلقيح، تشريح و پيوند اعضا، تغيير جنسيت، عقيم كردن و هر يك از اين عنوانها، خود داراى مسائل گوناگون و جزئى است كه در اين كتاب، تنها به بخشى از آن پرداخته شده است.
پىنوشت
(1) مائده (5)، آيه 32.