احکام روزه (۲)
19- مسافری که از شب قبل قصد سفر کرده و پیش از ظهر به مسافرت میرود نمیتواند تا قبل از رسیدن به حد ترخص روزه خود را افطار کند و در صورتی که پیش از آن افطار کند بنابر احتیاط کفاره افطار عمدی روزه رمضان بر او واجب است البته چنانچه از حکم مسأله غافل بوده، کفاره ندارد. ماه
مساله
20- برخی از مکروهات برای روزه دار عبارتند از :
- هر کاری که سبب ضعف شود؛ مانند خون دادن و حمام رفتن
- بوییدن گیاه خوشبو؛ عطر زدن مکروه نیست خیس کردن لباسی که بر تن است؛
کشیدن دندان و هر کاری که به سبب آن از دهان خون بیاید؛ - چشیدن غذا و مانند آن؛
- ریختن دارو در بینی در صورتی که به حلق نرسد؛
- ریختن دارو در چشم و سرمه کشیدن در صورتی که بو یا مزه آن به حلق برسد؛
- هر کاری که موجب برانگیخته شدن شهوت شود؛
- مضمضه زیاد برای روزه دار مکروه است.
احکام روزه
21- کسی که معتقد است روزه برای او ضرر ندارد اگر روزه بگیرد و بعد از مغرب بفهمد روزه برای او ضرر داشته است روزه اش باطل است و باید قضای آن را به جا آورد
22- اگر روزه دار مبطلات روزه را از روی عمد و اختیار و بدون عذر شرعی انجام دهد، علاوه بر بطلان روزه و وجوب قضا ، باید کفاره عمد نیز پرداخت نماید.
23- اگر هنگام خوردن غذا متوجه شود صبح ،شده باید لقمه را از دهان بیرون بیاورد و اگر عمداً آن را فرو ،ببرد روزه اش باطل است.
24- خوردن قرص و مانند آن در صورتی که برای درمان بیماری ضرورت داشته باشد، اشکال ندارد ولی روزه باطل میشود و باید قضای آن را بگیرد
25- محتلم شدن در روز روزه را باطل نمی کند و اگر روزه دار بداند که با خوابیدن محتلم می شود.
میتواند بخوابد.
26- اگر روزه دار در روز ماه رمضان و سایر ایام که روزه است در حال خواب جنب شود پس از بیدار شدن
واجب نیست فوراً غسل کند.
27- کسی که میخواهد روزه قضا بگیرد اگر عمداً تا طلوع فجر غسل جنابت نکند روزه اش باطل است و اگر سهواً غسل ،نکند بنابر احتیاط روزه اش باطل است.
28- اگر در ماه ،رمضان غسل جنابت را فراموش کند و با حالت جنابت صبح ،کند روزه آن روز صحیح است ولی اگر این فراموشی چند روز طول بکشد باید روزههای ایام فراموشی را قضا کند البته نمازها باطل است.
29- خون آمدن از دهان روزه را باطل نمیکند ولی واجب است از رسیدن آن به حلق جلوگیری شود.
30-دروغ بستن به خدا و پیامبران و معصومین علیهم السلام) بنابر احتیاط واجب روزه را باطل می کند هر چند بعداً توبه کند و بگوید نسبت دروغ داده است.
31-کفاره عمد به شصت فقیر غذا دادن است که میتوان به دو صورت انجام داد
- با غذای آماده آنان را سیر کرد
- به هر نفر ۷۵۰ گرم یک (مد ،گندم ،آرد نان برنج یا سایر مواد غذایی داد و منظور از فقیر کسی است که مخارج سال خود و خانواده اش را ندارد و نمی تواند به دست آورد.
32- اگر کسی نتواند به شصت فقیر کفاره بدهد، باید به هر تعداد فقیر که قادر است غذا بدهد و احتیاط آن است که استغفار هم بکند و اگر به هیچ وجه قادر بر غذا دادن به فقرا ،نیست کافی است که استغفار کند یعنی با دل و زبان بگوید استَغفِرُ اللهَ از خداوند بخشایش می طلبم ولی اگر بعدها بتواند به فقرا غذا دهد، احتیاط مستحب آن است که انجام دهد.
33- کسی که کفاره بر او واجب ،شده لازم نیست آن را فوراً انجام دهد ولی نباید آن را به قدری تأخیر بیندازد که کوتاهی در ادای واجب شمرده شود و باندادن فوری ،کفاره چیزی بر آن اضافه نمی شود ولی باید به قیمت روز پرداخت نماید
34-کسی که عمداً روزه خود را باطل کرده اگر در آن روز به سفر ،رود، کفاره ساقط نمی شود.
35-کسی که در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کرده و با حال جنابت چند روز روزه بگیرد، فقط قضای آن روزهها بر او واجب است و کفاره ندارد
36-اگر در سحر ماه رمضان بدون تحقیق کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد و بعد معلوم شود که آن هنگام صبح بوده است باید قضای آن روز را بگیرد
منبع
اطلاعیه احکام سازمانی شماره 118، منتخب احکام روزه شماره 2، 1403/12/02
