باسلام؛ در مساله 583 اجوبه الاستفتائات چنین آمده که« اقتدا در نمازی که طبق فتوای مرجع تقلید ماموم شکسته است و طبق فتوای مرجع تقلید امام جماعت تمام است و بالعکس صحیح نیست.» در این مورد توضیح دهید تا مساله روشن شود. مثلا ما که در دانشگاه ارومیه هستیم نمی توانیم به امام جماعتی که از یک شهر دیگر می آید و نمازش شکسته است اقتدا کنیم . آیا باید موضوع مساله در مورد امام و ماموم یکسان باشد و فقط فتاوا فرق کند تا حکم بالا صدق پیدا کند.

توضیح : 

اقتدا کردن کسی که مسافر نیست به امام جماعتی که مسافر است و بالعکس اشکال ندارد، فقط کراهت دارد یعنی ثواب کمتری دارد و مقصود از مسأله 583 این است که اگر کسی از مرجع تقلیدی تقلید می کند که نماز را در سفر غیر شغلی شکسته می داند (مانند مرحوم امام خمینی) این فرد نمی تواند به امام جماعتی که از مراجعی تقلید می کند که همان نماز را تمام می دانند اقتداء نماید و همین طور عکس مسأله مثلا همان طور که می دانید نماز کسانی که مانند دانشجویان و محصلین وطن آنها در جایی و محل تحصیل یا کارشان در شهر دیگر است که به اندازه مسافت شرعی با وطن آنها فاصله دارد طبق فتوای حضرت امام شکسته و روزه صحیح نیست مگر آن که قصد اقامه ده روز کنند.اما طبق فتوای خیلی از مراجع دیگر مانند آیات عظام؛ بهجت، مکارم، صافی و… نماز این افراد در غیر سفر اول تمام و روزه صحیح است – حالا فرض کنید کسی که در این مسأله مقلد حضرت امام است بخواهد به امام جماعتی اقتدا کند که در مسأله فوق مقلد آیت الله بهجت است و یا بالعکس بنا بر نظر مقام معظم رهبری این اقتداء صحیح نیست و مقصود از مسأله 583 این است اما صرف این که مأموم یا امام جماعت مقلد دو نفر هستند در همه موارد مانع اقتداء نیست.