امام کیست؟

امام و پیشوا به کسى گفته مى شود که جلو جماعتى قرار گیرد و رهبرى ایشان را در یک مسیر اجتماعى با مرام سیاسى یا مسلک علمى یا دینى برعهده گیرد و البته به واسطه تسلطی که دارد به خوبی به هدایت مردم دست خواهد زد.

پیشوایى دینى دراسلام از سه جهت مورد توجه قرارگرفته است: ازجهت حکومت اسلامى و از جهت رهبرى و ارشاد حیات معنوى.

شیعه معتقد است جامعه اسلامى به هر سه جهت نامبرده نیاز ضرورى داردکسى که متصدى اداره جهات نامبرده است و پیشوایى جماعت را در آن جهات به عهده دارد از ناحیه رسول باید تعیین شود و البته پیغمبراکرم صلى الله علیه و آله نیز به امر خدا تعیین می کند.

وصف امام در بيان حضرت رضا عليه السلام

امام است که حلال خدا را حلال مى داند و حرامش را حرام، حدود را اقامه و از دين خدا دفاع مى کند و به راه عبادت راهنمایی مى کند. امام خورشيد تابانى است که نورش جهان را فرا می گيرد و در افقى است که ديده و دست ها بدن نرسند.

امام ماه تابنده و چراغ فروزنده و نور طلوع کننده و اختر رهنما است در تارهاى شب تاريک و دليل هدايت و نجات بخش از هلاکت.

امام شعله اى است بر سر تپه و گرم کننده هر پناهنده است دليل است در مهلکه وهر کس از او جداست نابود است.

امام ابرى است و بارانى تند و آسمانى سايه بخش و زمينى است همواره و چشمه اى جوشان و استخر و بوستان ا ست.

امام امينى است رفيق و پدرى است مهربان و برادرى است هم زاد و چون مادرى براى فرزند صغير و دلسوز.

امام امين خداست در زمين ميان خلقش و حجت اوست بر بندگانش و خليفه اوست در بلادش و دعوت کننده به خدا و دفاع کننده از حريم اوست.

امام از گناهان پاک و از عيوب مبراست به علم مخصوص و بردبارى موسوم است، نظام دين و عزت مسلمانان و خشم بر منافقان و نابودى کفار است. 

امام عالم به تمام دانش ها است.

ابوبصير مى گويد: از امام کاظم عليه السلام پرسيدم: فدايت شوم امام را چگونه مى توان شناخت؟حضرت در پاسخ فرمود:

نخست اين که پدر امام او را در ميان مردم به امامت نصب کند، زيرا رسول خدا صلى الله عليه و آله اميرالمومنين على عليه السلام را به امامت منصوب کرد. چنان که هر امامى بايد امام پس از خود را به مردم معرفى کند.

دوم: هر چى از او بپرسى توانايى پاسخ داشته باشد.

سوم: تو ساکت باشى و امام به سخن ابتدا کند (منظور تو را بگويد)، يعنى از درون تو آگاه باشد.

چهارم: مردم را از حوادث آينده خبر دهد.

پنجم: با هر يک از مردم با زبان خود آنان سخن بگويد.

به امام کاظم عليه السلام گفتم: فدايت شوم امام بايد به هر زبانى تکلم کند؟فرمود: آرى، زبان پرنده را هم مى داند سپس فرمود: اکنون پيش از آن که از جايت حرکت کنى علامت آن را به تو عطا خواهم کرد، طولى نکشيد که ديدم مردى نزد امام آمد که اهل خراسان بود و به زبان عربى با امام عليه السلام سخن گفت حضرت پاسخ او را به فارسى فرمود: آن مرد خراسانى گفت: من به زبان فارسى با تو گفت و گو نکردم براى اين که شايد شما کاملا زبان فارسى را ندانى.

حضرت فرمود: سبحان الله، اگر من نتوانم جواب تو را بگويم پس چه فضيلتى بر تو خواهم داشت؟!

آن گاه امام عليه السلام به من فرمودن اى ابومحمد! امام آن است که کلام همه مردم و پرندگان و حيوانات و هر جاندارى بر او مخفى نباشد، کسى که اين خصلت ها در وجود او نباشد امام نيست. 

منبع

سايت حماسه عرفان