چرا به رهبران انقلاب امام می‌گوییم؟
پاسخ:
امام دو معنا دارد: معنای عام و خاص. معنای عام در فرهنگ قرآن و روایات به هر رهبری گفته می‌شود، حتی رهبران گمراهی مثل «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» (اسراء:71) و در فضای رهبران صالح نیز همین‌طور است، مانند امام جماعت یا اینکه اهل سنت به بسیاری از شخصیت‌های خود امام می‌گویند، مثل امام ابوحنیفه، شافعی، مالکی و فخر رازی.
نمونه‌ای از اطلاق امام به رهبران صالح در قرآن‌کریم، اطلاق امام بر حضرت ابراهیم است. خداوند متعال پس از موفقیت حضرت ابراهیم در امتحانات متعدد الهی می‌فرماید:
وَ إِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّیتِی قَالَ لَا ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ (بقره: 124).
(به‌خاطر آورید) هنگامی‌که خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونی آزمود و او به‌خوبی از عهدۀ این آزمایش‌ها برآمد. خداوند به او فرمود، من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم! ابراهیم عرض کرد: از دودمان من (نیز امامانی قرار بده!) خداوند فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد! (و تنها آن‌دسته از فرزندان تو که پاک و معصوم باشند، شایستۀ این مقام‌اند).
اما امام خاص به‌معنای امام معصوم، جانشینان و اوصیای پیامبر است. ما به‌معنای عام و مثبت آن به رهبران انقلاب اسلامی امام می‌گوییم.
