یکی از دوستان اهل سنت می گفت این روایت که خدا با غضب حضرت زهرا غضب می کند در هیچ کتابی از اهل سنت نقل نشده است زیرا خلاف قرآن و عقل است، علاوه بر آن که معنی ندارد خدا با غضب بندهاش غضب کند.
پاسخ:
اوّلا، این روایت را علمای متعددی از اهل سنت در کتب خویش آوردهاند که ما برای نمونه سه مورد را ذکر میکنیم:
- أبو عبد اللَّه الحاكم النيسابوري (405) در کتاب «في المستدرك على الصحيحين»، ج 6، ص 25.
- أبو القاسم ابن عساكر، (571). در کتاب «تاريخ مدينة دمشق» ج 3، ص 156.
- ابن اثیر الجرزی (630) در کتاب «اسدالغابه»، ج 5، ص 523.
علاوه بر این که تعداد قابل توجهی از علمای اهل سنت این روایت را نقل کرده اند، جریان گفتگوی حضرت زهرا (س) با خلفا نیز این موضوع را تأیید میکند. وقتي خلیفۀ اول و دوم به عيادت فاطمه(س) آمده بودن حضرت به آنها فرمود شما را به خدا آيا از پيامبر نشنيديد كه فرمود: «خوشنودي فاطمه از خوشنودي من و غضب او از غضب من است هر كس او را دوست بدارد مرا دوست داشته و هر كس او را خشنود كند مرا خوشنود كرده و هر كس فاطمه را غضبناك كند مرا غضبناك كرده است؟ گفتند بله از رسول خدا شنيده ايم …».[1]
ثانیا، منظور روایت این نیست که خدا در غضب و رضا تابع فاطمه زهرا (س) است تا خلاف قرآن و عقل باشد بلکه منظور این است که حضرت چنان مرتبه بالایی از قرب الی الله دارند که لحظه ای بدون مشیت الهی چیزی را اراده نمیکنند و غضب و رضای حضرت و دیگر تصمیماتشان بدون ذره ای خطا دقیقا مطابق با اراده الهی می باشد ومقتضای عصمت فاطمه زهرا (س) نیز همین میباشد وروایات غضب خدا به غضب پیامبر اسلام و امیرالمومنین(ع) نیز به همین معنا هستند، ولی در مورد دیگر مومنان این کلام به طور مطلق صادق نیست بلکه در جایی که غضب و رضای آنان مطابق با حق باشد غضب و رضای الهی را به همراه دارد.
بعضی از علمای عامه در مقابل این حدیث ضمن این که این شبهه را بیان کردهاند، شبهه دیگری را نیز مطرح کرده اند، که جا دارد در همین جا پاسخ داده شود تا ابهامی باقی نماند. بر اساس نظر آنان منظور از این روایت آن است که خدا با غضب حضرت فاطمه (س) غضبناک می شود در صورتی که غضب حضرت زهرا (س) به حق باشد و اگر غضب حضرت به حق نباشد خدا با غضب او غضب نخواهد کرد، زیرا خداوند از این غضب منزه است؛ آنان پس از این استدلال نتیجه گرفته اند که چون در جریان غصب فدک و حمله به خانه وحی، غضب فاطمه (س) به حق نبوده است، عملی خلاف رضای خداوند از افراد مهاجم صادر نشده است.
در جواب گفته می شود که:
اوّل: این روایت مطلق است و تخصیص زدن آن بدون وجود دلیلی قطعی نادرست است.
دوم: اين روايت در پی تبیین فضيلت و جایگاه حضرت زهرا (س) است و اگر این روایت را با غضب حق تخصیص بزنیم، دیگر هیچ فضیلتی برای حضرت اثبات نمیشود و نتیجه آن این می شود که حدیث پیامبر (ص) دربارۀ حضرت زهرا (س) و آن همه تأکید آن حضرت در مورد حضرت زهرا، لغو باشد زیرا این فضیلت در صورتی است که بطور مطلق غضب و رضای حضرت موجب غضب و رضای الهی باشد و گرنه غضبِ به حق همه انسانها موجب غضب الهی است و بیان این روایت از طرف پیامبر گرامی اسلام هیچ معنای جدیدی نداشته و نعوذ بالله کار لغوی محسوب خواهد شد.
این مطلب را آیه تطهیر نیز تایید می کند چون در این آیه حضرت زهرا (س) از هر گونه پلیدی پاک و مبرا معرفی شده است و معلوم است که غضب نابحق نیز گناه و پلیدی است، پس باید بگوییم حضرت فاطمه (س) همیشه بحق غضب و رضا می کند و همیشه خدا با غضب او غضب کرده وبا رضایش راضی میشود.
[1]. ابن قتیبه دينوري، الامامه والسیاسه، ص 20.
