سوال:اگر یک روحانی در جمعی که عمل حرامی انجام می‌شود، شرایط وجوب امر به معروف و نهی از منکر را نبیند، اما سکوت او موجب بدگمانی مردم به وی گردد- چون انتظار برخورد از وی را دارند- تکلیف او چیست؟

جواب: باید به گونه‌ای اظهار کند و نبودن شرایط، رافع وجوب است نه جواز آن.

استفتاءات (بهجت)، ج‌۳، ص: ۱۴۵- سؤال ۳۸۶۲