س:جلوه روحی فاطمه درعبادت چه ترسیمی دارد؟
ج: از زيباترين جلوه هاى روحى فاطمه (س) جلوه عبادت اوست كه توأم با اخلاص است.. مصداق آيه انا نخاف من ربنا يوما عبوسا قمطريراً است خوف الهى سراسر وجودش را فرا گرفته رهبة و رغبة به عبادت او مى پردازد. در عبادت عاشقى است بى مانند. با او راز و نياز مى كند ملتمسانه حرف مى زند، به او متوسل مى شود .
در اره خدااطعام دارد، ولى در آن جز رضاى او را نمى جويد. (انما نطعمكم لوجه اله لا نريد منكم جزاء و لا شكوراً.) سجده هاى طولانى دارد، اشك و آه و ناله دارد، صداى گريه نيمه شبش گاهى حسنين را از خواب بيدار مى كند؛ سر پاى مى ايستد تا حدى كه پاهايش ورم مى كند، خضوع دارد، خشوع دارد و…
در دعايش مى گويد خداوندا وجودم را در نظرم خوار گردان كه از بلند پروازى سر درنياورد، شأن خودت را در جانم بزرگ گردان راه و رسم طاعت خود را به من بياموز، توفيقم به عملى ده كه تو را راضى سازد، و از همه آنچه كه موجب سخط تو ست مرا دور دارد. (اللهمّ ذلّ نفسى، و الهمنى طاعتك، و العمل بما يرضيك، و التجنب لما يسخطك يا ارحم الراحمين)
روح دوستدارى خدا در او به حدى قوى است كه براى درخواست خدمتكار به نزد پدر مى رود، رسول خدا (ص) ذكر تسبيحات پس از نماز را به او مى آموزد (تسبيح حضرت زهرا) و فاطمه (س) از اين بابت با دستى پر بر مى گردد و خداى را بر اين نعمت سپاسگذار است به فرموده على (ع) براى طلب دنيا نزد پيامبر (ص) رفتيم ولى ثواب آخرت نصيب ما شد.
