س: برخورداری ازاعتدال تعقل واحساس حضرت فاطمه(س)دردفاع ازحضرت علی(ع)چگونه است؟
ج: جلوه اى ديگر از آميختگى تعقل و احساس فاطمه (س) را در دفاع از على (ع) مى بينيم. على (ع) را جبراً به مسجد بردند تا از او بيعت بگيرند. فاطمه (س) با همان دردو رنج ناشى از ضربه خوردن به مسجد آمد و با صداى بلند گفت اى ابابكر از جان شوهرم چه مى خواهيد پسر عم مرا رها كنيد و گرنه بر سر قبر پدر روم، گيسو پريشان كنم و شيون و نفرين نمايم (جلوه احساس).
ولوله در مسجد افتاد – سلمان گويد آثار غضب خدا را در مسجد ديدم. على (ع) در همان حال بدو گفت ؟ دختر نبى رحمة للعالمين هستى – و اينك جاى نفرين كردن نيست فاطمه (س) كلام حق على (ع) را شنيد و آرام شد و فرمود چون شوهرم، ولىّ خدا،امركرده است اطاعت مى كنم و تسليم اميرمؤمنان(ع) و خليفه راستين پيامبرم. احساس وجود داشت شديداً. ولى دريافت كه دراينجا مسأله تعقل بايد مطرح باشد و بايد به گونه اى عمل كند كه امور روى روال بيفتند، پرده هاى فريب خصم بالا روند، حقايق آشكار گردند. و آنچه ثبت شدنى است در تاريخ ثبت گردد و اگر امروز توان قضاوت و تصميم گيرى نيست روزى آن روزگار فرا مى رسد و مردم به داورى خواهند نشست .
