حلیت امه و کنیز در صدر اسلام برای مولی و مالک آنها
سؤال:
سلام علیکم
بنده خارج زندگی می کنم. مقاله ای در اینترنت پیدا کردم درباره آیه 5 و 6 سوره مومنون که آیه 6 را که می گویدوَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ . إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ”. در این مقاله که در مجله ای چاپ شده عنوان شده که در مورد تجاوز به کنیزها در اسلام است که مردی اجازه تجاوز به برده زن خود را دارد. آیا این درست است؟ اگر نیست آیا دلیل قانع کننده ای برای انسان های غیر مسلمان و نیز مسلمان وجود دارد که بتوان آن را در فضای مجازی منتشر کرد و بر پایه منطق و منابع مذهبی یا علمی باشد و قشر تحصیل کرده را قانع کند؟
جواب:
إِلَّا عَلى أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ”- اين جمله استثناء از حفظ فروج است.” ازواج” به معناى زنان حلال، و” ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ” به معناى كنيزان مملوك است و معنايش اين است كه مواقعه با زنان خود و يا با كنيزان مملوك، ملامت ندارد.
حلال است پس به نص آیه شریفه کنیز مثل زن مرد مسلمان بر او حلال است بنابراین، بکار بردن اصطلاح تجاوز اشتباه محض و ناشی از بی گانه بودن گوینده آن از فرهنگ اسلام است اما کنیز در اسلام و احکام آن به قانون برده اری در اسلام و جهان آن روز صدر اسلام بر می گردد مهمترین علل بردگی در جهان در صدر اسلام عبارت بودند: 1. اسارت در جنگ 2. تولد 3. سرقت 4. قرض 5. مجازات برخی گناهان نظیر سرقت،( مثل بردگی بنیامین برادر حضرت یوسف ع بجهت نسبت ناحق دزدی ) یا فرار از جنگ 6. فروش فرزند
واز بین این موارد، فقط جنگ، از نظر اسلام عامل بردگی شناخته شده بود آنهم تنها در مورد کفار حربی، که اسلام به مرور زمان با وضع قوانین ، برده داری را منسو خ کرد. بنابراین، زنان غير مسلمانى كه به اسارت مسلمانان در جنگها درمى آيند، اسلام اسارت آنها را بمنزله” طلاق” از شوهران سابق تلقى كرده، و اجازه مىدهد بعد از تمام شدن عده آنها با آنان ازدواج كنند و يا همچون يك كنيز با آنان رفتار شود اسلام به هيچوجه اجازه نداده است كه مسلمانان با زنان شوهردار حتى از ملل و مذاهب ديگر ازدواج كنند، و به همين جهت، عده براى آنها مقرر ساخته و در دوران عده از ارتباط زناشويى با آنها جلوگيرى نموده است.
فلسفه اين حكم در حقيقت اين است كه اين گونه زنان يا بايد به محيط” كفر” بازگشت داده شوند، و يا بدون” شوهر” هم چنان در ميان مسلمانان بمانند و يا رابطه آنها با شوهران سابق قطع شود و از نو ازدواج ديگرى نمايند، صورت اول بر خلاف اصول تربيتى اسلام و صورت دوم ظالمانه است، بنا بر اين تنها راه همان راه سوم است جهت اطلاع بیشتر به تفسیر نمونه ذیل آیه شربفه 24 سوره نساء و آیه مذکور و به کتاب بررسی تاریخی اسلام و برده داری از عبد الرضا عرب ابوزید آبادی
مراجعه شود