پرسش:

سلام؛ من دریک خانواده ای که اصلا نماز و روزه و سایر اعتقادات دینی در آن معنا ندارد به دنیا اومدم من بزرگ شدم تا اینکه به مدرسه رفتم و بالاخره در اول دبیرستان با سختگیریهای معلممان شروع کردم به نماز خواندن . تا زمانیکه الان دانشجوی کارشناسی هستم از خرداد 92 به بعد من رابطه ام با خانواده ام خیلی خیلی خراب شده طوریکه به راحتی جواب پدر و مادرم و بزگترهایم را میدهم و البته به خاطر اینکه آنها زیاد غیبت، دروغ، تهمت، خوردن مال حرام، و بی دلیل به دیگران نفرین کردن و مسخره کردن کسانی که نماز میخوانند ما فرزندان را تشویق میکنند و درخانه هیچ کدام به همدیگر احترام نمیگذارند و با اسمهای مستعار همدیگر را صدا میزنند و به خاطر همین من هم به آنها بی احترامی میکنم طوریکه پدر و مادرم مراعاق کردند و به جای آرزوی خوشبختی، ازخداوند خواهان بدبختی من میشوند البته این نفرینها فقط در مورد من نیست بلکه به خواهر برادرهای دیگرم نفرین و آرزوی بدبختی میکنند و من از خرداد به بعد شاید یکبار در ماه برای نماز صبح بیدار میشوم و هر چه بیشتر درس میخوانم کمتر موفق میشوم و چندان در زندگی موفق نیستم و دیروزم از امروز بهتر است و از لحاظ کارهای معنوی خیلی ضعیف شده ام و نمی توانم روزی حتی یک آیه بخوانم و محیط خانواده ی من طوری است که نمیشود از آنها عذرخواهی کرد چونکه اون شخص رو مسخره میکنند من اصلا نه با مادرم و نه با خواهرانم هیچکدام راحت نیستم طوریکه اگر رازی داشته باشم نمیتوانم به خانواده ام اعتمادکنم و با آنها در میان بگذارم و البته  درامانت هم خانواده ام خیانت میکنند و رازهای دیگران را پخش میکنند خواهش میکنم کمکم کنید من از وضعی که پیش اومده چندان راضی نیستم و خودم هم عذاب وجدان دارم.تو رو خدا کمکم کن طوریکه روزی صد بار آرزوی مرگ پدر و مادرم یا آرزوی مرگ خودم را میکنم و صدها بار قصد کردم که خودکشی کنم اما از ترس اینکه من دنیامو از دست داده ام بااین رفتارم عدالت نیست که آخرت رو هم ازدست بدم.چکارکنم کمکم کنید.

پاسخ: