دشمنی غرب با ایران با تغییر دولت ها برطرف میشود؟
آیا دشمنی غرب با ایران با تغییر دولت ها و تفاوت اندیشه سیاسیون برطرف میشود؟
پاسخ
هرگز چنین نیست. دشمنی غرب و آمریکا با تغییر دولت ها برطرف نمی شود، کافی است عملکرد آنها را در چهار دهه از انقلاب جستجو کرد. در این چهار دهه، دولتهایی در جمهوری اسلامی روی کار آمدند که شعارهای انتخاباتی و جهتگیری سیاست خارجی آنها، تنشزدایی و تعامل سازنده با منطقه و جهان بود، اما این شرایط هیچ تغییری در سیاستهای امریکا و اروپا ایجاد نکرد. اولین واکنش خصمانه را میتوان در برابر رویکرد تعاملی ایران با اروپا پس از جنگ تحمیلی مشاهده کرد؛
در مقابل آن امام خمینی قدس سره فرمودند:
«… معتقدند که شعارهای تند یا جنگ سبب بدبینی غرب و شرق نسبت به ما و نهایتاً انزوای کشور شده است و اگر ما واقعگرایانه عمل کنیم، آنان با ما برخورد متقابل انسانی میکنند و احترام متقابل به ملت ما و اسلام و مسلمین میگذارند. این یک نمونه است که خدا میخواست پس از انتشار کتاب کفرآمیز «آیات شیطانی» در این زمان اتفاق بیفتد و دنیای تفرعن و استکبار و بربریت چهره واقعی خود را در دشمنی دیرینهاش با اسلام برملا سازد تا ما از سادهاندیشی به درآییم و همه چیز را بهحساب اشتباه و سوء مدیریت و بیتجربگی نگذاریم و با تمام وجود درک کنیم که مسئله اشتباه ما نیست، بلکه تعمد جهانخواران به نابودی اسلام و مسلمین است.»[1]
دشمنی غرب با ایران با تغییر دولت ها برطرف میشود؟
بعد از این جریان، همچنان شاهد، تقابل غرب با ایران مستقل هستیم. آنها نسبت به سیاست تنشزدایی دولت سازندگی، تحریمهایى نظیر داماتو و… اعمال و تهدید به حملۀ نظامی علیه 50 نقطه ایران کردند. پاسخ آنها به گفتگوی تمدنهای دولت اصلاحات و سیاست همزیستی با جهان، محور شرارت قراردادن ایران، تهدید به حملۀ نظامی، و فشارهای اقتصادی بود. به همین ترتیب واکنش آنها به سیاستهای دولت اعتدال برای شکستن دیوار بیاعتمادی، خروج از توافقنامه برجام، فشار حداکثری و تهدید به حملۀ نظامی بود.
اکنون میتوان سخن گهربار امام خمینی را بیشتر حس و درک کرد که فرمودند:
«نکته مهمی که همه ما باید به آن توجه کنیم و آن را اصل و اساس سیاست خود با بیگانگان قرار دهیم این است که دشمنان ما و جهان خواران تا کی و تا کجا ما را تحمل میکنند و تا چه مرزی استقلال و آزادی ما را قبول دارند، به یقین آنان مرزی جز عدول از همۀ هویتها و ارزشهای معنوی و الهیمان نمیشناسند. به گفته قرآنکریم، هرگز دست از مقاتله و ستیز با شما بر نمیدارند مگر اینکه شما را از دینتان برگردانند ….»[2]
منابع
[1]. همان، ص 90.
[1]. سيد روحالله موسوی خمینی، صحیفۀ امام، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1378، ج 21، ص 291.