راههای کنترل چشم

  برای کنترل چشم در اجتماع چه راهکاری را پیشنهاد می‏کنید؟ و آثار چشم‏ چرانی چیست؟

  اگر نگاه شما به‏ صورت خیره و عمدی نیست و در اثر برخوردهای اجتماعی ایجاد می‏شود، به آن حساس نباشید، اما اگر به صورتی درآمده که گناه تلقی می‏شود، برای درمان آن باید مراحلی را طی کنید.در مرحله اول به برنامه زیر به دقت عمل کنید و در عدم تخلف از آن سخت‏گیر باشید:

۱ . هر روز صبح بعد از نماز با خدای خود شرط کنید که هرگز نگاه عمدی به نامحرم نکنید و هم از او در این مسیر استعانت جویید.

۲ . در طول روز کاملاً مراقب خود باشید و هرگاه نفس شما را وسوسه کرد بلافاصله با آن برخورد نموده و جلوی تخلفش را بگیرید.

۳ . شب بعد از نماز چند دقیقه کارهای روزانه خود را محاسبه کنید ودر جدولی موارد تخلف یا اطاعت خود را یادداشت نمایید.

۴ . نسبت به موارد عدم تخلف خدای را سپاس گزارید و در موارد تخلف استغفار و خود را تنبیه و سرزنش کنید و تصمیم جدی ‏تری برای مجاهده با نفس درروز بعد بگیرید. این برنامه را تا مدتی ادامه بدهید.

۵ . نمازهای خود را با توجه و حضور قلب و دقت کامل بخوانید، زیرانماز بزرگترین عامل بازدارنده از کژی‏ هاست و میزان قبولی نماز هرکس متناسب با قوت بازدارندگی آن از فحشاست. بنابراین هر قدر نماز بهتر باشد دیگر اعمال نیز بهتر خواهند بود و هراندازه نماز از حقیقت اصلی‏اش دورگردد دیگر کنش‏ ها نیز به ناهنجاری خواهد گرایید.

توجه به یک نکته که می‏ تواند انسان را در کنترل چشم خویش و بازداری آن از نگاه به نامحرم بلکه حتی از فکر این گناه باز دارد، ضروری است وآن اینکه آدمی فکر کند و دریابد که از نگاه به نامحرم چه سود و زیانی نصیبش می‏گردد و آیا سود آن بیشتر است یا زیان آن؟ سود آن لذت غریزی وشهوانی نفس است که البته زود گذر و کوتاه زمان است.ضرر و آثار آن چند چیز است، ازجمله: قساوت دل، زایل شدن روحیه عبادت در انسان،ضعیف شدن اراده و از همه مهم ‏تر مشغول شدن فکر و ذهن و دل انسان بدون رسیدن به هیچ نتیجه مطلوب و زمینه‏ سازی برای گناهان بزرگ دیگرمانند روابط نامشروع، خودارضایی، مزاحمت برای نوامیس مردم، اختلافبا همسر و…است. بسیاری از اضطرابها و غم و غصه‏ها و تشویش خاطرجوانان در اثر عشق‏ های مجازی به وجود آمده و نقطه آغازین آن عشق‏ هانیز نگاه‏ های خارج از محدوده مجاز شرعی می‏باشد.حال آیا درک آن لذت زود گذر ارزش مبتلا شدن به این مشکلات رادارد؟