س:اویس چگونه برای جنگ صفین به امیرالمؤمنین (ع)پیوست؟
ج: جريان پيوستن اويس قرنى به نيروهاى اميرمؤمنان(ع) در جنگ صفين، جالب و شنيدنى است، اين جريان نشانه ديگرى، بر عظمت و فضيلت «اويس» و ميزان جانبازى و فداكارى او، در راه پشتيبانى از اميرمؤمنان، محسوب مى شود.
استاد بزرگ شيعه، مرحوم شيخ -مفيد»، دراين باره چنين مى نويسد:
اميرمؤمنان(ع)، در مسير خود به سوى صفين، در نقطه اى بنام «ذى قار» (نزديكى بصره) دستور استراحت داد و شروع به گرفتن بيعت از مسلمانان نمود و به ياران خود فرمود:
«هزارنفراز طريق كوفه خواهند رسيد وهمگى با من پيمان مرگ بسته، آمادگى خود را براى كشتن و كشته شدن درركاب من اعلام خواهند كرد.»
طولى نكشيد كه گروهى از راه رسيدند و دست بيعت دردست اميرمؤمنان (ع) گذاشتند/
شماره اين عده ازنهصد و نود و نه نفر تجاوز نمى كرد، وكسى از آنها درراه نبود تا بتوان به حساب آورد.
«ابن عباس» كه پسرعمو واز ياران خاص امير مؤمنان (ع) بود، ودر نيروهاى على(ع) شركت داشت، مى گويد:
«در اين هنگام، من سخت در تعجب فرو رفتم و دستخوش اضطراب و دلهره واقع شدم كه چرا شماره آنها به هزارنفر نرسيد، زيرا بيم آن داشتم كه اگر اين پيشگوئى تحقق نيابد، ممكن است مخالفان آن را دستاويز قرار داده خرده بگيرند/
ناگهان مرد مسلح و پشمينه پوشى از راه رسيد وبه حضور اميرمؤمنان (ع) شرفياب شد وگفت:
– دستت رابده تا با توبيعت كنم.
– برچه اساسى بيعت مى كنى؟
– براساس پيروى از فرمان تو ومبارزه وفداكارى درركاب تو، تا هنگامى كه جان بسپارم يا اينكه پيروزى نصيب شما گردد /
– اسم تو چيست؟
– اويس
– اويس قرنى؟!
– بلى
– الله اكبر!، پيامبراسلام (ص) به من خبر داده كه من شخصى از امت او را ملاقات مى كنم كه نام او اويس قرنى است او از اعضاى حزب خدا و پيامبر(ص) است، او در راه خدا به شهادت خواهد رسيد، وروزرستاخيزدرسايه شفاعت او قبائلى مانند «ربيعه» و «مضر» وارد بهشت مى شوند.(10)
اويس تنها يكى ازياران معمولى اميرمومنان (ع) نبود، بلكه ازحواريون آن حضرت به شمار مى رفت .(11)
آرى او آن قدر لياقت و عظمت داشت كه توانست مورد اعتماد شخصيت بزرگى مانند اميرمؤمنان واقع شده، رازدار آن حضرت گردد، پيشواى هفتم حضرت موسى بن جعفر (ع) فرمود: روز رستاخيز منادى الهى ندا مى دهد كه حواريون حضرت محمد(ص) كه از پيروى او دست نكشيدند و بر سر پيمان خود باقى ماندند، كجاهستند؟ در اين هنگام چهره هاى در خشانى مانند «سلمان» «ابوذر»، و «مقداد»، از جا بر مى خيزند و خود را معرفى مى نمايند.
بار ديگر منادى ندا مى كند: حواريون «على (ع)» كجا هستند؟/
گروهى از ياران برجسته اميرمؤمنان (ع) مانند «عمروبن حمق خزاعى»، «محمدبن ابى بكر»، «ميثم تمار»، و «اويس قرنى» برخاسته از ديگران مشخص مى گردند…(12)
اويس در جنگ صفين، جز نيروهاى پياده نظام اميرمؤمنان (ع) بود، او با كمال رشادت و دلاورى به جنگ با دشمنان اسلام مى پرداخت و از كشتن و كشته شدن بيمى بخود راه نمى داد. سرانجام در جبهه جنگ ودرركاب اميرمؤمنان (ع) شربت شهادت نوشيد،(13)و آخرين برگ حيات خود را باسطور خونين نوشت كه شهادت براى نيكان و پاكان پروازى به ابديت
است!.
ناگفته پيدا است كه بيعت شخصى مانند اويس با اميرمؤمنان(ع)، شركت او در سپاه عراق، و شهادت وى در ركاب على (ع) سند زنده ديگرى بر حقانيت اميرمؤمنان محسوب مى شود و موضوعى است كه در بررسى مزاياو مناقب اميرمؤمنان(ع) نمى توان آن را انكار نمود/
ولى اين مسئله ؛ براى برخى از مورخان گذشته گران آمده، خواسته اند با جعل افسانه هائى مشابه آن، درباره يكى ازخلفأ (خليفه دوم) از اهميت مطلب بكاهند، از آن جمله «ابونعيم اصفهانى» در كتاب خود، داستان هائى دراين باره آورده، ملاقات عمر را با اويس، به صورتهاى گوناگونى نقل نموده است (14) ولى ساختگى بودن آن به قدرى واضح است كه نيازى به رد آن احساس نمى شود و آثار جعل و تحريف كاملا در آن به چشم مي خورد/
دروغ پردازان تاريخ، براى آنكه شهادت اويس را در جنگ صفين انكار كنند تاريخ مرگ او را چند سال جلوتر كشيد. ادعا نموده اند كه وى درزمان خلافت عمر دربازگشت از جنگ آذربايجان، بيمارشد و باهمان بيمارى از دنيا رفت، و وقتى او را به خاك سپردند، اثرى از قبرو صاحب قبر نيافتند!(15)/
ولى با بررسى دقيق اين افسانه ها به خوبى روشن مى شود كه اينها ساخته و پرداخته مورخان مزدور و دروغ پرداز است كه خواسته اند از اين رهگذر، به اربابان خود خدمت نموده، از روى تعصب و غرض ورزى، پرده بروى حقايق بكشند حتى «ابن جوزى» كه روابط خوبى با شيعيان نداشته در كتاب خود به نام «تذكرهالموضوعات) (كه كتابى است پيرامون روايات جعلى و ساختگى كه از پيامبر(ص)نقل شده)داستان ملاقات خليفه دوم رابا اويس (كه در برابر بيعت اويس با اميرمؤمنان، و شهادت وى در صفين ساخته و پرداخته شده)، بى اساس شمرده و از روايات جعلى معروفى مى نمايد!(16)
