س: علامات وقف در قرآن را توضیح دهید؟
ج: مسأله وقف و وصل و ابتدای صحیح عبارات قرآنی از ضروریات تلاوت قرآن مجید است. چه بسا در اثر عدم توجه به این مهم، معانی آیات الهی مخدوش گردد.
از آنجا که برخی از مردم به زبان عربی و مفاهیم قرآن آشنایی کافی ندارند، غالباً در انتخاب محل صحیح وقف و ابتدا دچار مشکل می شوند؛ لذا برای رفع نسبی این مشکل علامات و حروفی وضع گردیده است که برخی از مهم ترین این علائم ( رموز وقف ) را در زیر مشاهده میکنید:
( م ) = وقف لازم
وقف الزامی است و در صورت وصل، احتمال تغییر مفهوم جمله زیاد است.
( ط) = وقف مطلق
تأکید می شود وقف کنید. چون موضوع مورد بحث تمام است.
( ج ) = وقف جایز
هم می توان وقف کرد هم می توان وصل نمود.
( ز ) = وقف مجَوَّز
مانند وقف جایز است. البته وصل آن بهتر است.
( ص ) = وقف مرَخَّص
به خاطر طولانی بودن جمله و کمبود نفس، رخصت داده می شود وقف کنید و سپس از کلمه بعد ابتدا نمایید.
( لا ) = وقف ممنوع
نباید وقف کرد. اگر به طور اضطراری مجبور شدید وقف کنید حتماً برگردید و مجدداً وصل نمایید.
( قلی )
وقف بهتر از وصل است.
( صلی )
وصل از وقف بهتر است.
وقف بر پایان هر آیه حتی اگر جمله ناقص باشد سنت نبوی(ص) است. هر چند در این موارد وصل آیات بهتر است.
