مقابله حضرت فاطمه(س)باسختی ها

س:حضرت فاطمه(س)چگونه با سختی های زندگی مقابله می کرد؟

ج: با آن همه كار و تلاش طبيعى است كه زندگى بر او آسان نبود. پيامبر (ص) روزى بر فاطمه (س) وارد شد و ديد كه با دستهاى خود آسياب را مى‏ گرداند و درعين حال به كودك خردسالش سرگرم شير دادن است. رسول خدا (ص) از ديدن چنين وضع آب در ديده گردانيد و فرمود دخترم: تلخى‏ هاى زندگى دنيا را بچش براى وصول به حلاوتهاى آخرت .فاطمه (س) گفت خداى را بر اين نعمت‏ها سپاسگزارم و بر كرامت‏هاى او عرض تشكر دارم. 
شدت، كارش در خانه به حدى بود كه گاهى توان را از او مى‏ گرفت، بدنش رنجه مى‏ شد و به فرموده على (ع) دستانش از شدت آسياب كردن تاول زده و پينه بست.  در عين حال اين كار يك روز و دو روز نبود و هم اين براى فاطمه (س) تنها كار نبود كه از كارهاى ديگر فراغتى داشته باشد. مسأله نظافت خانه هم مسأله بود كه گاهى سر و روى فاطمه (س) راگرد آلود مى‏ كرد و غبار بر او مى ‏نشست.
روزى رسول خدا (ص) از فاطمه (س) احوال بپرسيد كه چگونه ‏اى؟ فاطمه (س) ظاهراً ازحالات زندگى و مشقت‏هاى آن، و سختى معيشت و شايد هم از گرسنگى خود و فرزندان و از خالى بودن خانه‏ اش ازآذوقه سخن گفت. رسول خدا (ص) فرمود :دخترم آيا به اين راضى نيستى كه سيده زنان جهان باشى؟ فاطمه (س) پرسيد مگر مريم دختر عمران سيده زنان نيست؟ پيامبر(ص) فرمود: او سيده زنان عصر خود بود و تو سيده همه زنانى . و بر اين اساس ملاك خانمى و بانوئى وارونه گشت و در نظر پيامبر (ص) زنان پر خور و پر آذوقه و متجمل و آنهایى كه در جلال و جبروت مادى زندگى مى‏ كنند بانو وخانم به حساب نمى آيند. اگر ملاكى براى بانویى و سيده بودن مطرح باشد در تلاش و جهد هدفدار، در عين تحمل فقر و نادارى است. در عابده بودن و زاهده بودن و در راه خدا رنجها را بخود خريدن است و فاطمه (س) اين چنين بود .