مهدویت در قرآن نیست
مقسرین شیعه در کتاب های خود معتقدند که بعضی آیات مربوط به امام مهدی (ع) است اگر این مسئله درست بود علمای مفسر اهل سنت نیز که مسلمان هستند و قرآن را قبول دارند، در کتاب‌های خود آن را ذکر می‌کردند، در حالی که چنین نیست.
پاسخ:
مطالعه و دقت در کتب تفسیری علمای اهل سنت نشان می‌دهد که مفسرین اهل سنت برخی از آیات را مرتبط با مهدویت دانسته‌اند؛ در ادامه برخی از این موارد را ذکر می‌کنیم:
الف) «لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَ لَهُمْ فِي الْآَخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ(بقره: 114)؛ این گروه را در دنیا ذلت و خواری نصیب است و در آخرت عذابی بزرگ».
طبري – كه از مفسران بنام اهل سنت است، در تفسير اين آيه نقل مي كند: «كفار در دنيا ذليل خواهند شد، زماني كه مهدي (ع) قيام مي‌كند و قسطنطنية را فتح مي كند، كفاري را كه در برابر حكومت ايشان مقاومت مي كنند، به ذلت و خواري مي كشاند».[1]
ابن أبي حاتم نیز كه از مفسران بنام اهل سنت است نقل مي كند: «مراد از خزي در دنيا، اشاره به قيام مهدي (ع) و تأسيس حكومت جهاني اسلامي و نابودي همه كفار دارد.»[2] همين تعبير را سيوطي، از علمای بزرگ اهل سنت نیز آورده است.[3]
ب) «وَ إِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا وَ اتَّبِعُونِ هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ(زخرف: 61)؛ و (نزول) عیسی علم و نشانه ساعت قیامت است (و مبشر حضرت محمّد (ص) خواهد بود)، زنهار در آن ساعت شک و ریب روا مدارید و (امر) مرا پیروی کنید که راه راست همین است».
بر اساس نظر مفسرین متعددی از اهل سنت نظیر زمخشری و ابن کثیر منظور از صراط مستقیم در این آیه شریفه، پیروی از حضرت مهدی (ع) است.[4]
[1]. این جریر طبری، جامع البيان ، دار المعرفة، بیروت ، 1412 ق، ج 1، ص 699.
[2]. محمّد ابن أبي حاتم ، تفسير القرآن العظيم، کتابخانه نزار مصطفی، عربستان سعودی سال ۱۴۱۹ ق، ج1، ص 211.
[3]. جلال‌الدین سیوطی، الدر المنثور، مکتبة آیت‌الله المرعشي النجفي(ره)، قم، 1404 ق ، ج 1، ص 108.
[4]. ابوالقاسم زمخشری، الکشاف عن حقائق التنزیل و عیون الاقاویل فی وجوه التاویل، تهران، ققنوس، 1389، ج 4، ص 26 و اسماعیل بن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، دار الکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون، بیروت، 1419 ق، ج 4، ص 142.
