انسانهایی به نام پیامبر هیچ تفاوتی با ما ندارند، مانند ما میخورند و ازدواج میکنند؛ بنابراین، اطاعت از آنان مانند اطاعت از زورگویان زمانه است که مردم را وادار به اطاعت از حرف و دستور خود میکردند.
پاسخ:
اوّلا، درست است که زندگی جسمی پیامبران با ما تفاوتی ندارد؛ اما تکامل روحی و معنوی آنها بسیار بیشتر از ماست، هرگز گناهی مرتکب نشدند، عبادتهایی طولانی داشتند، در عمل کاملا با اخلاص بودند و خلاصه آن که به تمامی فضائل انسانی آراسته و از هر گونه رذیلت اخلاقی آراسته بودند، بنابراین این تصور که پیامبران با ما هیچ تفاوتی نداشته اند، تصوری کاملا نادرست است. اساسا بدلیل همین تفاوتهای روحی و معنوی بود که خداوند متعال آنان را برای تربیت و تعلیم بشر فرستاد. این که تصور کنیم ما هم مانند پیامبران هستیم درست مانند آن میماند که دانش آموزی برای آموختن وارد مدرسه شود بعد بگوید معلم با من هیچ تفاوتی ندارد، او هم میخورد و میخوابد؛ بنابراین نیازی نیست که به حرف و سخن او گوش سپرد و تکالیفی که میگوید انجام داد.
ثانیا، پیامبران مانند پادشاهان و زورگویان روزگار نیستند، پادشاهان با ستم حق مردم را پامال میکردند تا خود از لذتهای بیشتری بهرهمند شوند؛ اما پيامبران الهى با مردم با تواضع و فروتنی برخورد میکردند، برای نجات آنان از ستم، با مستکبران درگیر میشدند و شکنجههای بسیاری را تحمل میکردند و حتی بسیاری از آنان در این راه به شهادت میرسیدند، گرسنگی و سرما را تحمل کرده و از خوراک و پوشاک خود به مردم ایثار میکردند، بنابراین نباید پیامبران را با پادشاهان زمانه یکسان دانست.
ثالثا، اطاعت از پیامبران الهی، اطاعت از دستور و امر آنان نیست، پیامبران مردم را به اطاعت از خداوند متعال فرا میخواندند نه آنکه از آنان بخواهند از شخص آنها اطاعت کنند. خود پیامبران نیز از اوامر خداوند متعال که به مردم ابلاغ میکردند، اطاعت مینمودند، اگر به مردم میگفتند خداوند فرمان جهاد با کافران داده است، خود در جهاد شرکت میکردند، اگر فرمان روزه و حج و نماز و زکات میدادند خود بیش از بقیه به آن پایبند بودند و علت این امر آن بود که اینها دستور الهی بود نه فرمان شخصی پیامبران.
