فعال
در واقعه جسارت به حضرت زهرا(س) علت اینکه حضرت علی (ع)خودشان درب را به روی آنها باز نکردند چه بود؟
در پاسخ به این سوال در ابتدا احادیثی از منابع اهل سنت جهت روشنتر شدن موضوع اشاره میکنیم تا روشن شود مسئله هتك حرمت خانه زهرا عليها السلام و رويدادهاى بعدى، امرى تاريخى و مسلّم است و سپس به توضیحات بیشتر خواهیم پرداخت؛
ابوبکر ابن ابىشيبه(159- 235)، محدّث معروف اهل سنّت، در كتاب «المصنّف» به سندى صحيح چنين نقل مىكند:
هنگامى كه مردم با ابىبكر بيعت كردند، على و زبير در خانه فاطمه به گفتگو و مشاوره مىپرداختند، و اين مطلب به عمر بن خطّاب رسيد. او به خانه فاطمه آمد، و گفت: اى دختر رسول خدا، محبوبترين فرد براى ما پدر تو و بعد از پدرت تو هستى؛ ولى سوگند به خدا اين محبّت مانع از آن نيست كه اگر اين افراد در خانه تو جمع شوند من دستور دهم خانه را بر آنها بسوزانند.
اين جمله را گفت و بيرون رفت، وقتى على عليه السلام و زبير به خانه بازگشتند، دخت گرامى پيامبر به على عليه السلام و زبير گفت: عمر نزد من آمد و سوگند ياد كرد كه اگر اجتماع شما تكرار شود، خانه را هنگامى كه شما در آن هستيد آتش مىزنم، به خدا سوگند! آنچه را كه قسم خورده است انجام مىدهد!».
مورّخ شهير عبداللَّه بن مسلم بن قتيبه دينورى (212- 276) از پيشوايان ادب، نويسندگان پركار حوزه تاريخ اسلامى و مؤلف كتاب تأويل مختلف الحديث، و ادب الكاتب و … است. وى در كتاب الامامة و السياسة چنين مىنويسد:
ابوبكر از كسانى كه از بيعت با او سر برتافتند و در خانه على گرد آمده بودند، سراغ گرفت و عمر را به دنبال آنان فرستاد، او به درِ خانه على عليه السلام آمد و همگان را صدا زد كه بيرون بيايند و آنان از خروج از خانه امتناع ورزيدند در اين موقع عمر هيزم طلبيد و گفت: به خدايى كه جان عمر در دست اوست بيرون بياييد يا خانه را با شما آتش مىزنم. مردى به عمر گفت: اى اباحفص (كنيه عمر) در اين خانه، فاطمه، دختر پيامبر است، گفت: باشد!».
ابن قتيبه دنباله اين داستان را سوزناكتر و دردناكتر نوشته است، او مىگويد:
عمر همراه گروهى به در خانه فاطمه آمدند، درِ خانه را زدند، هنگامى كه فاطمه صداى آنان را شنيد، با صداى بلند گفت: اى رسول خدا پس از تو چه مصيبت¬هايى به ما از فرزند خطاب و فرزند ابىقحافه رسيد، افرادى كه همراه عمر بودند هنگامى كه صداى زهرا و گريه او را شنيدند برگشتند؛ ولى عمر با گروهى باقى ماند و على را از خانه بيرون آوردند، نزد ابىبكر بردند و به او گفتند: بيعت كن، على عليه السلام گفت: اگر بيعت نكنم چه مىشود؟ گفتند: به خدايى كه جز او خدايى نيست، گردن تو را مىزنيم …». (يورش به خانه وحى، ص: 10 تا 14)
از این روایات چنین برداشت می¬شود که حضرت زهرا سلام الله علیها با آگاهی کامل از هدف و قصد عمر و به جهت دفاع از امیرالمؤمنین به پشت در آمده بودند تا شاید عمر از مقام حضرت حیا کند و به خانه وحی، هتک حرمت نکند. در واقع حضرت زهرا سلام الله علیها در مقام سرباز امیرالمؤمنین ظاهر شدند و از ایشان دفاع ¬کردند و این دفاع از مقام ولایت به شکلی بود که تا ایشان زنده بودند پشت امیرالمؤمنین به همسر مکرمه¬شان گرم بود و جرأت نکردند از ایشان بیعت بگیرند.
