چگونه باید خداوند را همیشه ناظر بر اعمال خود بداند؟
در پاسخ به این پرسش بخشی از مقدمات این سیرعملی بیان میشود که ان شاء الله پس از طی آن انسان میتواند خدا را حاضر و ناظر بر اعمال خود بداند: مقدمه اول: تقیّد به آنچه خداوند واجب و مستحب دانسته و اجتناب از آنچه حرام و مکروه دانسته. مقدمه دوم: تعبّد به مستحبّات. مقدمه سوم: خواندن مناجاتها و ادعیه بعد از نمازها. مقدمه چهارم: اجتناب از همنشینان بد (مانند اهل معصیت و غفلت و…) مقدمه پنجم: همنشینی با کسانی که شما را به یاد آخرت و دین میاندازند. بعد از انجام این مقدمات باید حالات روحی و معنوی خود را بررسی کنیم در صورتی که در درون قلب و روح محبت بهچیزی غیر از خدا وجود داشته باشد، آن را هم بزداییم تا محبت به دست آید. زیرا تا محبت به خدا ایجاد نشود انسان به یادخدا نمیافتد. راههای دیگری نیز برای ایجاد محبت به خدا و در نتیجه دوری از گناه وجود دارد که برای آشنا شدن با آنها خوب است بهکتابهایی که به نام «لقاء الله» از مرحوم محمد بهاری و میرزا جواد ملکی تبریزی، حسن مصطفوی، حسن زاده آملی و…نوشته شده مراجعه نمایید.