س: کفویت حضرت زهرا(س) وعلی(ع) در چه بود؟
ج: او بعدها به خانه شوهر رفت و زندگى گرم و نمونه اى را با اوآغاز كرد. نقطه اشتراك او با على (ع) بيش از آنكه كفويت در ازدواج خانوادگى و زناشویى باشد كفويت درعبادت بود. على (ع) آن مرد بي همتا در فناى فىالله به درجه اى رسيده بود كه مى فرمود خدابى را كه نبينم عبادت نمى كنم و فاطمه (س) در اين اوج گيرى ازعلى (ع) فروتر نبود.
اين دو در حيات مشترك بيش از اينكه بكوشند سليقه هاى زندگى را از نظر زرق و برق، دكور خانه، و مزه غذا و رنگ لباس و فرم آرايش و آسايش هماهنگ كنند، كوشيدند صرفاً بنده خدا باشند و بهترين كمك كار يكديگر در راه وصول به كمال و عبادت .
براساس اسنادى كه در دست است از على (ع) پرسيدند همسرت فاطمه (س) چگونه بود؟ گفته بود بهترين كمك كار من براى اطاعت خدا. و از فاطمه (س) پرسيدند شوهرت چگونه است؟ فرمود بهترين شوهر (در همين راه)
آرى به هنگامى كه بين زن و شوهر وحدت فكرى و ايمانى باشد، و به هنگامى كه كفويتها در چارچوب بندگى خداوند استوار گردد در آن صورت است كه خانه آدمى مسكن مى شود و زمينه براى آرامش روان و احساس امنيت فراهم مى آيد و آدمى درآن به اوج كمال مى رسد اين مرد و زن در سايه همگامى و كفويت اعتقادى به درجه اى رسيدند كه مصداق اين آيه شدند: رجال لا تلهيهم تجارة و لا بيع عن ذكر اله و هم مصداق آيه و ما خلقت و الجن والانس الا ليعبدون و آيه و ان اعبدو اله و اجتنبوا الطاغوت و آيه و سبحوه بكرة و اصيلاً و سرانجام مصداق آيه عبد خالص خدا شدن و مورد خطاب خدا واقع گشتن كه يا ايتها النفس المطمئنة – ارجعى الى ربك راضية مرضية – فادخلى فى عبادى و ادخلى جنتى.
