احکام و مصادیق حرام و احیاناً ضمان آور در فضای مجازی
الف:
1) نگهداری و انتشار متن عکس و فیلمهایی که موجب گمراهی و انحراف عقیدتی و یا فساد اخلاقی درجامعه گردد، در فضای مجازی حرام است.
2)ارتباط با مسلمانان ساکن در بلاد کفر و یا آزادگان عالم از طریق فضای مجازی در صورتی که موجب شناسایی و خطر جانی و مالی برای آنان گردد در غیر موارد ضروری جایز نیست.
3)افرادی که در فضای مجازی وظیفه پایش برنامه ها را دارند چنانچه خوف تحت تأثیر برنامه های انحرافی ضد اخلاقی وجود داشته باشد ادامه این امر بر آن افراد جایز نیست.
4)گفتگو در فضای مجازی با نامحرم باوجود خوف وقوع در مفسده و انحراف ،اشکال دارد
5)استفاده از الفاظ رکیک و مستهجن دروغ ، فحش و تهمت در فضای مجازی حرام است
فضای مجازی
ب:
6)ورود به حریم خصوصی تصویر برداری و انتشار اطلاعات آن در فضای مجازی جایز نیست، مگر در صورت ضرورت با مجوز قضایی
7)تجسس و ورود به حریم خصوصی افراد در مناصب حساس درمورد مسائل اخلاقی و شخصی در فضای مجازی، جایز نیست مگر در صورت ضرورت و با مجوز مقام قضایی که باید به قدر ضرورت اکتفا شود.
8)تولید و استفاده از نرم افزارهای ویژه به منظور ورود به حریم خصوصی افراد بدون حکم قضایی اشکال دارد.
9)نفوذ به سامانه های الکترونیک افراد و استفاده از اطلاعات علمی آن ها جایز نیست، مگر بارضایت خودفرد و یا مجوز مقام قضایی
10)نگهداری دیدن و انتشار اطلاعات شخصی غیر مرتبط با ماموریت، بدون اجازه شخصی ، جایز نیست
پ:
11)عبور دادن و افزایش قدرت امواج مخابراتی الکترونیکی و ایجاد هرگونه تاسیسات در فضای تحتانی و فوقانی املاک دیگران در فاصله ای که عرفا و قانونا ملک آنان محسوب میشود بدون اذن مالک جایز نیست.
12)شنود برای کشف گروهک های ضد انقلاب توطئه گر و اشرار و یا باندهای فساد و فحشا بدون اخذ مجوز از مقام مجاز جایز نیست
13)در مهندسی اجتماعی استفاده از تاکتیک هایی مانند ،فریب جعل و مانند آن به منظور شناسایی یا جمع آوری اطلاعات جایز نیست مگر مصلحت اهمی ایجاب کند
14)گرفتن اطلاعات از شبکه های کامپیوتری و یا کامپیوترهای شخصی و کشف رمز آنها حرام است و اگر اطلاعاتی باشد که مالیّت داشته ،باشد موجب ضمان ،است مگر در صورت ضرورت و با مجوز مقام قضایی
15)کوتاهی سهل انگاری و کم کاری در انجام وظیفه شرعی و قانونی در حوزه فضای مجازی جایز نیست و در صورت خسارت موجب ضمان است
ج:
16)رصد آسیبهای اجتماعی در فضای مجازی در صورت احتمال به گناه افتادن کاربر جایز نیست ، مگر در صورت ضرورت و رعایت قاعده اهم و مهم که باید با رعایت موازین شرعی به حداقل اکتفا شود.
17)دیدن ،فیلم پویانمایی و تصاویر غیر مجاز اگر به عنوان وظیفه سازمانی با دستگاه و نرم افزار هوشمند ممکن باشد، دیدن مستقیم جایز نیست.
18)ایجاد اختلال و مانع در مقابل اقدامات مدافعان امنیت فرهنگی جامعه ، جایز نیست
19)دستکاری و تغییر در عکس و فیلم افراد که موجب هتک حرمت و یا تدلیس شود جایز نیست مگر درصورت ضروری
20)خواندن مطالب الحادی و غیر اسلامی در فضای مجازی جایز نیست مگر برای پاسخگویی به شبهات توسط افراد توانمند
چ:
21)انتشار هر گونه خبر اگر باعث تشویش اذهان و یا سبب ریختن آبروی اشخاص گردد جایز نیست ، مگر در صورت ضرورت که تابع قاعده اهم و مهم است.
22)استفاده از وای فای مستقر در اماکن عمومی و خصوصی، اگر در اختیار عموم است اشکال ندارد؛ ولی استفاده از وای فای شخصی بدون اجازه و رضایت مالک جایز نیست.
منبع:
اطلاعیه احکام سازمانی شماره 107 تاریخ 14/9/1403
لینک ها:
تارنمای پژوهشگاه علوم اسلامی امام صادق علیه السلام
