س:رابطه احساسی وتعقلی حضرت زهرا(س)بافرزندان چگونه بود؟
(ع)ج: او مادر است و طبعاً داراى عاطفه و احساس مادرى است. ولى درآنجا كه بحث تعقل و منطق است عاطفه مادرى را ناديده مى گيرد. على (ع) مى فرمايد پيامبر(ص) بر ما وارد شد و من در بستر بودم. حسن(ع) و حسين تقاضاى آب كردند. پيامبر(ص) به سوى گوسفندى رفت كه درخانه ما بود آن را دوشيد و شير آن را در ظرفى نخست به حسن(ع) داد. حسين(ع) آمد كه اول او شير بنوشد. رسول خدا(ص) او را دور كرد. فاطمه (س) مادر بود و دلش بر حال طفل كوچكتر (حسين) سوخت. گفت اى رسول خدا (ص)آيا برادرش از او محبوبتر است؟
رسول خدا (ص) فرمود نه -وليكن حسن(ع) پيش از او درخواست آب كرد.
حسنين با هم كشتى مى گرفتند و با هم زور آزمایى مى كردند. پيامبر(ص) حسن(ع) را تشجيع مى كرد كه حسين(ع) را زمين بزن و به او جرأت مى داد. فاطمه (س) از اين موضوع ناراحت مى شد كه يا رسول الله آيا تو بزرگتر را تشجيع مى كنى كه كودك خردسال را به زمين اندازد؟ (عاطفه مادرى) رسول خدا (ص)فرموددخترم نگران نباش اين جبرئيل است كه دارد حسين(ع) را تشجيع مى كند و فاطمه (س) آرام مى گيرد (تعقل).
