با توجه به اینکه نام پیامبرانی که در قرآن آمده در منطقه خاورمیانه مبعوث شدهاند و نام هیچ پیامبری که در دیگر نقاط جهان مثل چین، آمریکا، اروپا، آفریقا و… باشد در قرآن نیامده، این شبهه در انسان ایجاد میشود که اگر بشر نیاز به دین داشته و ادیان حقیقت هستند، چرا در دیگر نقاط جهان پیامبر مبعوث نشده، و اگر شده چرا نام آنان برای ما معلوم نیست؟
پاسخ:
اوّلا، ظهور پیامبران؛ اختصاص به منطقه خاصی ندارد و آیات قرآن، دلالت دارد که هر قوم و امتی پیامبری داشتهاند. « وَ إِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلاَّ خَلا فيها نَذير(فاطر: 24)؛ و هر امّتى در گذشته انذاركنندهاى داشته است!» و نیز: « وَ لَقَدْ بَعَثْنا في كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوت(نحل: 36)؛ ما در هر امتى رسولى برانگيختيم كه: «خداى يكتا را بپرستيد؛ و از طاغوت اجتناب كنيد!» و نیز میفرماید: «وَ ما کُنّا مُعَذِّبینَ حَتّی نَبْعَثَ رَسُولاً(اسراء: 15)؛ و ما هرگز (قومى را) مجازات نخواهيم كرد، مگر آنكه پيامبرى مبعوث كرده باشيم (تا وظايفشان را بيان كند.)».
ثانیا، پیامبران اولوالعزم که پنج تن میباشند، رسالتشان جهانی بود و اختصاص به منطقه خاصی نداشتند، چنان که پیامبر اسلام به دیگر نقاط، نامههایی نوشت و آنها را به دین اسلام دعوت نمود، و حضرت عیسی برای تبلیغ هم خودش مسافرت مینمود و هم حواریون را به اطراف و اکناف میفرستاد. علامه طباطبایی در تأیید این مطلب میفرماید: « اينها اقوامى كه اهل زبان خود نبودهاند را نيز دعوت مىكردند، مثلا ابراهيم خليل با اينكه خود،” سريانى” زبان بود عرب حجاز را به عمل حج دعوت نمود، و موسى با اينكه” عبرى” بود، فرعون و قوم او را كه” قبطى” بودند به ايمان به خدا دعوت فرمود، و پيغمبر بزرگوار اسلام هم يهود عبرى زبان و نصاراى رومى زبان و غير ايشان را دعوت فرمود، و هر كه از ايشان كه ايمان مىآورد ايمانش را مىپذيرفت، همچنين دعوت نوح، كه از قرآن كريم، عموميت دعوت او استفاده مىشود، و همچنين ديگران».[1]
ثالثا، آوردن نام برخی از پیامبران در قرآن کریم به این معنا نیست که تعداد پیامبران همین تعداد است؛ زیرا خود قرآن کریم تصریح دارد که پیامبران بسیاری بودند، ولی نامی از آن را نیاوردیم: «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلاً مِنْ قَبْلِكَ مِنْهُمْ مَنْ قَصَصْنا عَلَيْكَ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَمْ نَقْصُصْ عَلَيْك(غافر: 78)؛ ما پيش از تو رسولانى فرستاديم؛ سرگذشت گروهى از آنان را براى تو بازگفته، و گروهى را براى تو بازگو نكردهايم». علاوه بر این در برخی روایات داریم که تعداد پیامبران به 124 هزار نفر میرسد، اگر قرار باشد نام تمام آنان در قرآن بیاید خودش یک کتاب مستقل و قطوری میشد و لذا به برخی از آنان که در منطقه خاورمیانه مبعوث شدند بسنده شد.
رابعا، ظهور بسیاری از پیامبران مشهور در منطقه خاورمیانه شاید به این دلیل باشد که به روایت تاریخ نگاران تمدنهای مختلف بشریت بیشتر در این منطقه ظهور کردند؛ زیرا هدف اصلی پیامبران جهتدهی تمدن بشری است تا جلوی ظلم و ستم مستکبران را گرفته و بستر سعادت همگان را فراهم آورند و این به خاطر ارتباط تمدنهای بشری با دیگر نقاط جهان امکانپذیرتر است. علاوه بر این شاید در مناطق دیگر جهان در دورانهای گذشته یا بشر زیست نمیکردند مثل آمریکا که در قرنهای اخیر کشف شده و یا اگر زندگی میکردند، ارتباطی با مردمان این مناطق نداشتند و لذا خبر بعثت پیامبران آن مناطق به این مردمان نرسیده و یا اصلا نیاز به ذکر آنان نبوده و لذا قرآن کریم هم نام آنان را مطرح نکرده است.
بنابر این ذکر نشدن نام همه پیامبران الهی در قرآن کریم و تاریخ اگر چه سبب برخی ابهامها میشود، ولی به این معنا نیست که مردمان دیگر مناطق جهان نیاز به دین نداشتند و پیامبری برای آنان مبعوث نشد، بلکه قرآن و روایات عکس این ادعا را اثبات میکند.
[1] . محمدحسين طباطبايى، ترجمه تفسير الميزان، مترجم: محمد باقر موسوى، قم، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسين حوزه علميه قم، ج 12، ص 19.
