با ارائۀ دکتر حبیب زمانی محجوب برگزار شد:

کرسی علمی ترویجی بسیج و تمدن سازی نوین اسلامی

به گزارش روابط‌عمومی پژوهشگاه: کرسی علمی ترویجی بسیج و تمدن سازی نوین اسلامی در سالروز تشکیل سازمان بسیج مستضعفین، با ارائۀ دکتر حبیب زمانی محجوب و دکتر حسن تلاشان، دانشیار دانشکده شهید محلاتی و دکتر امیر سیاهپوش، استادیار دانشگاه معارف اسلامی به‌عنوان ناقد و با دبیری دکتر امیر ملامحمدعلی، مسئول اندیشه ورزی بسیج اساتید قم، برگزار شد.

در ابتدا دکتر ملامحمدعلی پس از قرائت قرآن به معرفی کرسی پرداخت. سپس دکتر زمانی محجوب بیان داشت: «تمدن نوین اسلامی» از اساسی‌ترین و پرمعناترین مفاهیمی است که در بستر گفتمان انقلاب اسلامی روییده است. ایشان گفتند: با توجه به اهمیت موضوع و برای نقش‌آفرینی در تحقق تمدن نوین اسلامی، هر قشری باید در حد نیاز به مفاهیم، مباحث نظری و تاریخی تمدن اسلامی آشنایی داشته باشد تا براساس این شناخت بتوانند به نقش خود در تمدن سازی مبادرت ورزند. در این کرسی در پی معرفی نقش و جایگاه بسیج در تمدن نوین اسلامی هستیم.

ایشان تعریف تمدن اسلامی را از بیان امام خامنه‌ای ^{مدظله‌العالی} آوردند که مى‌فرماید: تمدن اسلامی یعنی آن فضایی که انسان در آن فضا ازلحاظ معنوی و ازلحاظ مادی می‌تواند رشد کند و به غایات مطلوبی که خدای متعال او را برای آن غایات خلق کرده است برسد؛ زندگی خوبی داشته باشد، زندگی عزتمندی داشته باشد، انسان عزیز، انسان دارای قدرت، دارای اراده، دارای ابتکار، دارای سازندگی جهان طبیعت؛ تمدن اسلامی یعنی این؛ هدف نظام جمهوری اسلامی و آرمان نظام جمهوری اسلامی این است (بیانات در دیدار با اعضای مجلس خبرگان رهبری، 14/6/1392).

دکتر زمانی یادآور شد: نقش بسیج در تمدن سازی نوین اسلامی در چهار محور قابل‌ارائه است: ارتقاء بینش و خودآگاهی تمدنی در جامعه، ارتقاء دین و معنویت در جامعه، ارتقاء اقتدار و امنیت در جامعه و ارتقاء علم و دانش در جامعه.

در ادامه نقادان این کرسی، نقدهای خود را بیان داشتند. دکتر سیاهپوش، افزود: باید تعریف دقیقی از مؤلفه‌های تمدن نوین اسلامی ارائه شود؛ نقش بسیج در گسترش معنوین در جامعه و همچنین رونق علم و دانش نیاز به تبیین بیشتری دارد و اقدامات مثبت انجام شده در بسیج در زمینۀ تمدن سازی برجسته شود.

در پایان دکتر تلاشان، گفت: این مقاله توصیفی است و به چگونگی و شیوه نقش‌آفرینی بسیج در تمدن سازی نوین اسلامی کمتر پرداخته و همچنین ضرورت تعمیق بینش تمدنی نیاز به تبیین بیشتری دارد.