از مجموعه روایت داستانی زندگی شهدای روحانی (تعهد سرخ) رونمایی شد.
۱ دی، ۱۳۹۸برگزاری نشست علمی الگوی توانمندسازی منابع انسانی در نگاه ارزشی اسلام
۱ دی، ۱۳۹۸به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه، جلسه نقد کتاب امر به معروف و نهی از منکر که به سفارش نیروی انتظامی با قلم حجهالاسلام سیدرضی سیدنژاد در پژوهشگاه علوم اسلامی امام صادق علیه السلام تدوین شده است با حضور جمعی از پژوهشگران برگزار شد.
در این جلسه دکتر ابوالقاسم بخشیان ضمن تقدیر و تشکر از این کار با ارزش به عنوان ناقد کتاب مباحثی را به شرح زیر مطرح کردند:
1. در بحث منابع و معیارهای تشخیص معروف و منکر: مناسب بود بحث منابع و معیارها تفکیک می شد و معیارها به صورت روشن و گویا ذیل هر منبع می آمد. برای مثال اگر قرآن به عنوان منبع تشخیص معروف و منکر معرفی شده است معیارهای قرآنی تشخیص معروف و منکر به صورت گویا ذیل آن ردیف می شد.
2. مبانی امر به معروف و نهی از منکر: پیشنهاد می شود بحث مبانی امر به معروف و نهی از منکر چون بحثی فنی و علمایی است و اختصاص به حوزه نظری دارد از عناوین و سرفصل های کتاب حذف شود و از آیات و روایاتی که در اینجا استفاده شده است در مبحث ضرورت و لزوم امر به معروف و نهی از منکر استفاده شود. در صورت تاکید بر عدم حذف جزو مباحث پایانی کتاب قرار بگیرد.
3. حجم همه دروس به ویژه درس اول زیاد است. در صورت امکان تعداد دروس افزایش یافته و از تعداد صفحات هر درس بکاهید تا قابلیت تدریس در یک جلسه را داشته باشد.
4. در بحث مراحل و مراتب: پیشنهاد می شود این بحث به خاطر کاربردی بودن آن برای مخاطبین این کتاب، مفصل بحث شود و به عناوین و اقدامات این مرحله همچون: وارد عمل شدن، حائل شدن بین فاعل و فعل منکر و … پرداخته شود و وظیفه آمر به معروف و نهی از منکر در این مرحله مشخص و معین گردد.
5. بحث اهمیت و ضرورت امر به معروف و نهی از منکر: این بحث چون انگیزه ساز است پیشنهاد می شود بعد از بحث مفهوم شناسی و حقیقت امر به معروف و نهی از منکر قرار بگیرد و بعد از آن بحث منابع و معیارهای تشخیص معروف و منکر بیاید.
6. در بحث ویژگیهای آمر به معروف و ناهی از منکر: پیشنهاد میشود به جای عنوان صدق و راستی، عنوان هماهنگی رفتار و گفتار که گویاتر و روان تر است استفاده شود.
7. بحث شیوه های امر به معروف و نهی از منکر: مهمترین اشکال کتاب، شاید به بحث شیوه های امر به معروف و نهی از منکر وارد باشد؛ چرا که این بحث برای مخاطبین این کتاب، بسیار کاربردی، میدانی و ضروری است و جا داشت که به جای یک درس در چند درس به آن پرداخته شود. لذا پیشنهاد می شود در سرفصل ها یا حجم کتاب تجدید نظر شود و به بحث روش های و شیوه های امر به معروف و نهی حجم قابل توجهی اختصاص یابد. برای مثال: در ص138 به خاطر محدودیت در حجم، نویسنده به صورت اختصار به ذکر چند نمونه از روش های عملی امر به معروف و نهی از منکر، اکتفا کرده است در حالی که مناسب است تک تک این شیوه ها در قابل یک نمونه یا مثال تبیین می شود.