به گزارش روابطعمومی پژوهشگاه: دومین نشست از سلسله نشستهای علمی کمیسیون دفاعی امنیتی در «هفتمین کنگره بینالمللی علوم انسانی اسلامی» به همت اندیشکدۀ راهبردی و آیندهنگاری پژوهشگاه با موضوع: نظریۀ امنیتی سِلم در مقایسه با بخش 17 سند توسعه پایدار (توسعه و زیرساخت) با ارائۀ حجتالاسلام علی کشوری، دبیر شورای راهبردی الگوی پیشرفت اسلامی و با دبیر علمی حجتالاسلام عیسی مولوی وردنجانی پژوهشگر پژوهشگاه امام صادق علیهالسلام برگزار شد.
حجتالاسلام علی کشوری در رابطه با نقشۀ الگوی پیشرفت اسلامی بیان داشت: در نقشۀ الگوی پیشرفت اسلامی چند نظریۀ امنیتی وجود دارد که یکی از آنها (نظریه امنیتی سِلم) است و به بررسی تفصیلی نقش مردم در مسئله امنیت میپردازد. این نظریه فقهی دارای چهار سرفصل اصلی: ۱- مقایسه امنیت سایبری و کنترلی با «امنیت مردم پایه»، ۲- تبیین الگوی فقهی شناسایی و کشف عوامل ناامنی، ۳- تبیین الگوی تفاهم با مردم برای مشارکت در تحقق امنیت و ۴- تبیین ساختار اقدامات حاکمیتی برای تحقق «امنیت مردم پایه» است.
حجتالاسلام کشوری افزود: نظریه امنیتی سِلم جزئی از گروه نظریات فقهالامام است و در بخش اول این نظریۀ فقهی به مقایسۀ «امنیت مردم پایه» با امنیت سایبری و کنترل محور از حیث کارآمدی و کاهش هزینههای امنیتی و پایداری میپردازیم. «امنیت مردم پایه» بخشی از طراحی زندگی در محله و مدیریت شهری محله محور است.
دبیر شورای راهبردی الگوی پیشرفت اسلامی گفت: سرفصل دوم این نظریه ضمن تبیین الگوی شناسایی و کشف عوامل منجر به ناامنی به تبیین ارتباطِ اختلال در روابط انسانی و پیدایش ناامنی میپردازد.
وی در رابطه با «چگونگی بسیج مردم» علیه متغیرهای ناامنی در سرفصل سوم افزود: به حرکت درآوردن مردم علیه ناامنی نیازمند یک ادبیات مبعوث کننده و «ثبت پایه» است و با ادبیات حقوقی و آمریتی محقق نمیشود.
ایشان، در سرفصل چهارم «نظریه امنیتی سِلم» ساختار اقدامات زیرساختی حاکمیتی برای تحقق امنیت را شرح داد.
