به گزارش روابط‌عمومی پژوهشگاه: دوفصلنامه «پژوهش‌های گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی» وابسته به پژوهشگاه علوم اسلامی امام صادق علیه‌السلام در موضوعات و محورهای زیر آماده دریافت مقالات از پژوهشگران می‌باشد. مقالات باید در چارچوب موضوعات و محورهای مجله و بر اساس تحقیقات تولیدی محقق در سطح و معیار مقالات علمی-پژوهشی تدوین گردد. مقالات را به آدرس ircd@isri.ac.ir یا ایمیل پشتیبان به آدرس ircdircd@chmail.ir ارسال و در صورت هرگونه سؤال با آدرس ذیل مکاتبه یا با شماره 09183521429 -31125359 (025) (الوندی) تماس حاصل نمایید.
کلیات
1. مفهوم‌شناسی گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
2. ضرورت گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
3. ماهیت و جایگاه علم در گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
4. تناسب گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی و تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی
5. ارکان گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
مباني، اصول و دیدگاه‌های گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
1. مبانی هستی‌شناختی گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
2. مبانی معرفت‌شناختی گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
3. مبانی انسان‌شناختی گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
4. مبانی ارزش‌شناختی گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
5. مبانی جامعه‌‌شناختی گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
6. اصول گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
7. مؤلفه‌ها و شاخصه‌های فرهنگی انقلاب اسلامی
8. رویکردهای گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
9. اندیشه‌های گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی در منظومه فکری امام خمینی و امام خامنه¬¬ای
10. اندیشه‌شناسی متفکرین مسلمان در شکل‌گیری گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی.
عوامل و زمینه‌های گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
1. نقش امام خمینی(ره) در گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
2. نقش رهبر معظم انقلاب در گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
3. نقش دفاع مقدس در گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
4. نقش و جایگاه نهادها و سازمان‌های انقلابی در گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
5. نقش علم در تحقق گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
6. جایگاه تعامل گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی با دیگر گفتمان‌های فرهنگی
7. علوم انسانی اسلامی زیربنای گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
8. جایگاه رسانه در گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
9. نقش شبکه‌های اجتماعی در گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
10. حاکمان صالح و گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
الزامات و راهكارهای تحقق گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
1. راهبردهای گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
2. سیر تکوین(مراحل) گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
3. روش‌های گفتمان‌سازی فرهنگی انقلاب اسلامی
4. شیوه‌های گفتمان‌سازی فرهنگی انقلاب اسلامی
5. الگو و مدل‌های گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
چالش‌های گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
1. مقاومت جریان‌های فکری و علمی ضد انقلاب در مقابل گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
2. مانع‌تراشی تکنوکرات‌ها و گروه‌های فشار در گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
3. نفوذ اندیشه‌ها و مکاتب غربی مانند لیبرالیسم
4. نفوذ رسانه‌ای و هژمونی فرهنگ غرب
5. نفوذ و تهاجم فرهنگی غرب
جامعه آرمانی اسلام غایت گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی
1. ظرفیت‌های فرهنگ‌سازی جامعه ایران در تحقق اهداف و آرمان‌های انقلاب اسلامی
2. گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی زمینه‌ساز تحقق اهداف و آرمان‌های انقلاب اسلامی
3. گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی زمینه‌ساز شکل‌گیری جامعه آرمانی اسلام
4. تحقق اهداف و آرمان‌های انقلاب اسلامی زمینه تحقق مدینه فاضله اسلام
5. نسبت گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی با مهدویت و انتظار
6. گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی و سبک زندگی اسلامی
7. گفتمان فرهنگی انقلاب اسلامی و الگوی پیشرفت اسلامی-ایرانی
راهنماي تدوين و تنظيم مقالات
الف) ساختار کلي مقاله
1. موضوع يا عنوان حاوي جذابيت، خلاقيت و ناظر بر مسئلة مقاله
2. درج نام و نام خانوادگي کامل، براساس مندرجات شناسنامه، ميزان تحصيلات، رشتة تحصيلي، رتبة علمي، گروه آموزشي، نام دانشگاه، رايانامه، نشاني پستي، شمارة همراه و ثابت نويسندة مسئول و ديگر نويسندگان(تعيين نام نويسندة مسئول ضروري است)
3. چکيده شامل بيان مسئله، طرح سؤال، بيان فرضيه، هدف، روش پژوهش و نتيجة تحقيق(حداکثر در دويست واژه)
4. استواري مقاله براساس شاخصه‌هاي مطرح شده در چکيده
5. کليدواژه در بردارندة حداکثر پنج واژة مرتبط با مقاله
6. مقدمه ارائه دهندة چهارچوب کلي مقاله با هدف پاسخ به پرسش اصلي و نحوة آزمودن فريضه و ديگر مسائل بيان‌شده در چکيده
7. بررسي مفاهيم اصلي مقاله، به‌ويژه مفاهيم به‌کاررفته در عنوان مقاله و در کليدواژه، به‌منظور بسترسازي فهم آسان‌تر مطالب مقاله
8. حتي‌الامکان ارائة چهارچوب نظري به‌منظور حرکت در قالبي مشخص، پرهيز از پراکنده‌گويي و دوري از خروج در موضوع
9. متن مقاله حاوي چهار تا شش موضوع فرعي مرتبط با عنوان مقاله بر اساس ساختار مطرح‌شده در چکيده و مقدمه
10. نتيجه‌گيري به معنای عرضة يافته‌هاي پژوهش و نه تلخيص و يا تکرار مطالب مقاله و نيز نمايش پيشنهادهايي براي بررسي يافته‌ها و موارد مرتبط
11. تنظيم کتابنامه براساس شيوه‌نامة مصوب نشريه
12. درج نمودار، جدول‌ها و تصاوير در درون متن مقاله به تناسب موضوع (درج عنوان و شمارة جدول‌ها در بالاي آن و درج عنوان اشکال و نمودارها در ذيل آن)
ب) شيوه تنظيم آدرس‌ها
1. درج آدرس منابع استفاده‌شده در درون متن و به‌صورت زير درج شود:
(نام خانوادگي نويسنده يا نويسندگان، سال انتشار اثر: صفحة استفاده شده)
اگر منبع استفاده‌شده چندين جلد داشته باشد، درج جلد به‌کارگيري شده، پس از سال انتشار اثر، ضروري است.
اگر دو يا چند اثر از يک نويسنده در متن استفاده شود، با حروف الفبا متمايز گردد.
نقطه‌اي که در پايان جمله مي‌آيد، اگر به پرانتز آدرس برسد، پس از پرانتز قرار گيرد؛ مثال: بوده است (اصغري، 1392 الف، ج 2: 18).
چنانچه منبع استفاده‌شده بلافاصله تکرار شود، همان جايگزين تکرار منبع گردد.
آدرس‌دهي به آيات قرآن این‌گونه درج شود: (حج: 18)
استناد به تارنما‌ها در آدرس‌دهي معتبر نيست.
در آدرس‌دهي درون‌متني، فرقي بين کتاب، مقاله، مصاحبه و مانند آن نيست.
برگردان لاتين اسم‌ها و مفهوم‌هاي مهم و همچنين، توضيحات ضروري به‌اختصار در زيرنويس درج گردد.
درج آدرس‌هاي منابع لاتين، همانند آدرس‌هاي فارسي صورت گيرد؛ مثال: (Fukoyama, 1995: 21)
2. در فهرست منابع و مآخذ (کتابنامه) آدرس‌ها به‌صورت زير درج شود:
براي کتاب: نام خانوادگي، نام (سال انتشار اثر). نام اثر به‌صورت ايرانيک، نام و نام خانوادگي مترجم يا مصحح، نام محل نشر، نام ناشر، جلد استفاده‌شده.
براي مقاله: نام خانوادگي، نام (سال انتشار). «نام مقاله» نام نشريه به‌صورت ايرانيک، شمارة مجله، ماه يا فصل انتشار، صفحات مقاله.
ديگر موارد: نام خانوادگي، نام (سال انتشار). «موضوع» نوع اثر يا منبع (مصاحبه، سخنراني)، تاريخ دقيق مصاحبه يا سخنراني.
منابع بايد براساس نام خانوادگي و به‌صورت الفبايي تنظيم شود.
درج «ش» به نشانة شمسي پس از سال لازم نيست، مگر اينکه سال مندرج، شمسي نباشد که دراين‌صورت، به‌تناسب از «ق» و «م» به نشانة سال قمري و ميلادي استفاده مي‌شود. ضروري است معادل شمسي سال‌هاي ميلادي و قمري هم‌زمان درج شود، مثال: 2011 / 1390 درج سال آغاز و پايان حکومت و نيز سال تولد و مرگ شخصيت‌ها و پادشاهان ضروري است؛ مثال: غوريان (673-786) و ابن‌سينا (791-867) نقل‌قول‌هاي بيش از چهل واژه (سه سطر) بدون علامت «» چپ‌چين شود. نقل‌قول‌هاي کمتر از چهل واژه با علامت «» در ابتدا و انتهاي آن، در درون متن درج شود.
