اجبار در پیروی از پیامبران!!
شبهه: انسان‌هایی به نام پیامبر هیچ تفاوتی با ما ندارند؛ مانند ما می‌خورند و ازدواج می‌کنند؛ بنابراین اطاعت اجباری از آنان چه لزومی دارد؟
پاسخ: اولاً، درست است زندگی جسمی پیامبران با ما تفاوتی ندارد؛ اما تکامل روحی و معنوی آن‌ها بسیار بیشتر از ماست؛ هرگز گناهی مرتکب نشدند، عبادت‌های طولانی داشتند، در عمل کاملاً بااخلاص بودند و خلاصه آنکه به تمامی فضایل انسانی آراسته و از هرگونه رذیلت اخلاقی آراسته بودند؛ بنابراین این تصور که پیامبران با ما هیچ تفاوتی نداشته‌اند، تصوری کاملاً نادرست است. اساساً به‌‌دلیل همین تفاوت‌های روحی و معنوی بود که خداوند متعال آنان را برای تربیت و تعلیم بشر فرستاد. اینکه تصور کنیم ما نیز مانند پیامبران هستیم، درست به آن می‌ماند که دانش‌‌آموزی برای آموختن وارد مدرسه شود و بعد بگوید معلم با من هیچ تفاوتی ندارد؛ او هم می‌خورد و می‌خوابد؛ بنابراین نیازی نیست که به حرف و سخن او گوش سپرد و تکالیفی که می‌گوید، انجام داد؛
ثانیاً، پیامبران مانند پادشاهان و زورگویان روزگار نیستند. پادشاهان با ستم، حق مردم را پایمال می‌کردند تا خود از لذت‌های بیشتری بهره‌مند شوند؛ اما پیامبران الهى با مردم با تواضع و فروتنی برخورد می‌کردند، برای نجات آنان از ستم، با مستکبران درگیر می‌شدند و شکنجه‌های بسیاری را تحمل می‌کردند و حتی بسیاری از آنان در این راه به شهادت می‌رسیدند، گرسنگی و سرما را تحمل کرده، از خوراک و پوشاک خود به مردم ایثار می‌کردند؛ بنابراین نباید پیامبران را با پادشاهان زمانه یکسان دانست؛
ثالثاً، اطاعت از پیامبران الهی، اطاعت از دستور و امر آنان نیست؛ پیامبران مردم را به اطاعت از خداوند متعال فرا می‌خواندند؛ نه آنکه از آنان بخواهند از شخص آن‌ها اطاعت کنند. خود پیامبران نیز از اوامر خداوند متعال که به مردم ابلاغ می‌کردند، اطاعت می‌نمودند. اگر به مردم می‌گفتند که خداوند به جهاد با کافران فرمان داده است، خود در جهاد شرکت می‌کردند؛ اگر فرمان روزه و حج و نماز و زکات می‌دادند، خود بیش از بقیه به آن پایبند بودند و علت این امر آن بود که این‌ها دستور الهی بود، نه فرمان شخصی پیامبران.
