در گلشن ولایت آتش زبانه می‌زد گل گشته بود خاموش بلبل ترانه می‌زد وقتی که باغ می‌سوخت صیاد بی‌مروت مرغ شکسته پر را در آشیانه می‌زد
از برم رفتی و اندیشه نکردی که مرا بعد فقدان نبی، رکن دگر می شکند جان به قربان تو و سینه سپر کردن تو صبر کردی و نگفتی که سپر می شکند

از مردان متنفرم…