تأکید قرآن به حجاب بانوان، مخصوص زمانى بود که بى حجابى نشانه هرزگى و فحشا شمرده مى شده است و زنانِ عفیف بدین وسیله خود را متمایز از زنان فاحشه مى کرده اند؛ پس در این عصر که این امر صدق نمى کند حجاب لازم نیست،
پاسخ:
چه کسى گفته است، در گذشته بى حجابى، نشانه هرزگى و فحشا شمرده مى شده است؟
همچنین چه کسى گفته است، این امر در این عصر صدق نمى کند؟
موضوع «حجاب» و پوشش زنان در فطرت زن ریشه دارد؛ پس اساس آن را باید در تاریخ و خلقت «انسان» و شرایع الهى جستجو کرد. تا انسان، انسان است تمایل به عفاف و پوشش نیز در وجودش قرار داده شده است؛ هرگاه خوى حیوانى در او پدید آمد، برهنگى نیز (که ویژگى حیوانات است) برایش امرى عادى خواهد شد. از نظر اسلام و قرآن کریم حفظ حجاب و پوشش زن به نوعى، احترام گزاردن به زن و محفوظ نگه داشتن وى از نگاه هاى شهوانى و حیوانى است و این امر به زمان رسول اکرم صلى الله علیه و آله اختصاص نداشته و ندارد؛ بلکه در هر زمان و عصرى، چنان چه هر زنى حدود را رعایت نکند و حجاب و عفّت نداشته باشد، در معرض طمع بیماردلان واقع مى شود؛ همانان که با نگاه آلوده شان حریم زن را مى شکنند و بدین وسیله به سوى گناه و شهوات پست حیوانى سوق داده مى شود.
از نظر اسلام، عظمت زن در همه زمان ها این است: «ان لایرین الرجال و لایراهنّ الرجال؛ آن ها مردان نامحرم را نبینند و مردان نیز آنان را نبینند.
وانگهى جمله «ذَ لِکَ أَدْنَى أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ» (احزاب، 59) بدین معناست که پوشاندن همه بدن، به شناخته شدن به این که اهل عفت و حجاب و صلاح و سدادند نزدیک تر است؛ در نتیجه وقتى به این عنوان شناخته شدند، دیگر اذیت نمى شوند و اهل فسق و فجور متعرض آنان نمى گردند؛ چرا که آنان تجسم حرمت و عفاف جامعه هستند و حرمت دارند و این دستور براى حفظ عفت آنان و در همه اعصار است.
________________________
(1). بحارالانوار، ج 103، ص 238
(2).زن در آینه جلال و جمال، ص 438
حجاب از دیدگاه قرآن و سنت، ص 37
تفسیر المیزان، ج 16
