در مورد دعا و اهمیت آن کمی توضیح دهید.
بیش از بیست آداب در روایات برای دعا کننده شمرده شده است که یکی از آداب آن همین کشیدن دستها به سر و صورت بعد از دعا کردن است. هر چیزی آدابی دارد و دعا هم آدابی دارد، و این بحث مهم و کاربردی است. چه بهتر که این دعا کردن به روایات مستند باشد، چون ما که بلد نیستیم که از خدا چه بخواهیم و چگونه بخواهیم. همه اینها را باید از اهل بیت(ع) یاد بگیریم، لذا در کتب روایی ما هم معمولاً بحثهای مفصلی در این زمنیه مطرح شده است. مثلاً کتاب «الدعای اصول کافی» یک کتاب مفصل است. در وسایل جلد هفت، صدها روایت در زمینه دعا و آداب و شرایط آن آمده است و همچنین در دیگر کتب روایی و حق هم همین است. چون در آن آیه قرآن، خداوند به پیغمبر(ص) میفرماید: «بگو اگر به خاطر دعای شما نبود خدا اصلاً به شما اعتنا نمیکرد.» (فرقان: 77) و دعا هم بهترین و برترین عبادات است. «الدُّعا مُخُّ العِبادَة؛ دعا مغز و عصاره عبادت است». راجع به اهمیت دعا و آداب و شرایط دعا باید بحث مفصلی کرد و اینجا یکی از آداب ظاهری دعا را برشمردیم. البته ظاهری که راه به باطن دارد. علت اینکه دست به صورت مالیده میشود، صدر روایت است که امام میفرماید خداوند حیا میکند از اینکه دستی را که به سوی او دراز شده است خالی برگرداند مگر اینکه در آن دست از فضل و رحمت خودش آنچه میخواهد (که خواست خدا هم حکیمانه است) قرار میدهد. خوب این کفی که مشمول رحمت حق شده این کف بوسیدنی شده است.