غير از بول و منى رطوبت‏هاى ديگرى، چون مذى وذى و ودى از انسان خارج مى‏گردد كه پاك هستند و نياز به غسل ندارند. و اما منى سه علامت دارد: (همراه با شهوت است) (با خروج آن بدن سست مى‏شود) و (با جستن خارج مى‏شود) به نظر حضرت امام(ره) اگر هر يك از اين علايم در فرد سالم مفقود باشد حكم منى جارى نيست. به هر حال اگر علامت‏هاى ياد شده وجود نداشت و يقين به منى بودن نباشد غسل كردن لازم نيست ولى اگر شخص مزبور يقين به منى بودن رطوبت خارج شده دارد غسل واجب مى شود. و اما اين كه آيا مى شود با يك غسل نماز خواند بله مى‏شود به اين نحو كه مثلا كسى هنگام صبح غسل كند و تا شب كارى كه غسل يا وضو را باطل مى‏كند انجام ندهد لذابراى نمازهايش همان غسل كفايت مى كند.