علل پرخاشگری درکودکان
سؤال: دختر من بنابه اقتضای سنش تندخوییهای شدیدی نیز انجام میدهد که گاها قابل تحمل نیست از شما تقاضا دارم ما را در نحوه ارتباط با او راهنماییهای عملی بفرمایید.
جواب: والدین عزیز پرخاشگری علل گوناگونی دارد که از جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد.
1. معمولا بچه ها ی پرخاشگر والدین پرخاشگر دارند پس میتوان گفت در موارد زیادی منشاء پرخاشگری خود والدین هستند.
2. نابسانی و درگیری های متعدد بین والدین یا والدین و دیگر فرزندان نیز باعث پرخاشگر شدن دیگر فرزندان میشود.
3. تنبیه های مکرر و گاها نابجا نیز پرخاشگری در بچه ها را تقویت میکند.
4. ناکامیها و سختیهایم زیاد زندگی
5. دوست یابی ضیعف بچه در بیرون و مدرسه
6. نازپرودگی و رفاه بیش از حد
7. دخالت بیمورد والدین در مسایل بچه
8. فیلمها و بازی های خشونت آمیز
9. ….
البته علل دیگری نیز برای پرخاشگری بچهها شمرده شده است مهمترین آنها مطرح شد.
لازم به ذکر است بهترین روش برای از بین بردن و یا کاستن از پرخاشگری پیدا کردن زمینه به وجود آورنده خشونت در مورد فرزند ما و از بین بردن آن است اما برای آگاهی بیشتر به موارد زیر نیز میتوانید توجه بکنید.
روش هایی برای درمان پرخاشگری کودکان
1- محدودیت هایی برای کنترل پرخاشگری وضع کنید و آنها را به اطلاع کودک برسانید.
2- مدل های پرخاشگری را به حداقل برسانید.
می توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:
الف) ساعاتی را که کودک فیلم های خشونت آمیز تلویزیونی می بیند، محدود کنید.
ب) فیلم ها، تصاویر و روزنامه کودک را به دقت انتخاب کنید.
ج) الگوهایی را در اختیار کودک بگذارید که پرخاشگرانه نباشند.
همکاری، مسئولیت و پیگیری مسائل مورد علاقه را با دادن مسئولیت به کودکان تشویق کنید.
ح)همراه کودک برنامه ای تلویزیونی را ببینید و صحنه پرخاشگرانه آن را تفسیر کنید.
3- همدلی را افزایش دهید. آگاهی کودک را نسبت به رنجی که بر اثر پرخاشگری او در افراد یا حیوانات به وجود می آید، افزایش دهید.
4- رفتارهایی را که مغایر با رفتار پرخاشگرانه است، تقویت کنید.
5- به جای کودک پرخاشگر، به کودکی که به وی پرخاش شده توجه کنید.
6- نحوه ی ارتباط کودک را با افرادی که با او زندگی می کنند، مورد بررسی قرار دهید.
7- اگر قرار است کودک به دلیل رفتار خشونت آمیزش تنبیه شود، بهتر است به طریقی باشد که منجر به حمله انتقامی و تلافی جویانه از طرف کودک نشود.
8- فرصت تخلیه هیجانات را برای کودک فراهم کنید.
9- مباحث گروهی یا خانوادگی را که تأکید بر همکاری با دیگران دارد، به کار گیرید.
10- همکاری، مسئولیت و پیگیری مسائل مورد علاقه را با دادن مسئولیت به کودکان تشویق کنید.
11- برای مهارِ رفتار کودکان، فنون محروم سازی ممکن است تا حدودی مفید واقع شود. بنابراین رفتارهای پسندیده را به وضوح تشریح کنید و پاداش ها و کیفرهای آنها را بیان نمایید.
12- فعالیت های ساعتی او را در صورت امکان با شرکت کودکی دیگر طراحی کنید.
13- از تنبیهات بدنی پرهیز کنید.
14- علت رفتار پرخاشگرانه وی را بیابید.
15- ثبت وقایع روزانه، بازی درمانی، بازی های جالب، جمله سازی و گوش دادن فعال ممکن است به عنوان کمکی در جهت درک کودکان خشن به کار گرفته شود.
16- به کودک بفهمانید که با هر رفتار خشونت آمیز، خود را از شما بیشتر دور می کند.
17- از کودک پرخاشگر بخواهید الگوی مطلوبی برای خود بیابد و فهرستی از رفتارهای الگو را در کوتاه مدت اجرا نماید.
18- با کودک قرارداد رفتاری ببندید تا برای رفتارهای مطلوبش جایزه دریافت کند و نتیجه اعمال نامطلوبش را ببیند.