فلسفه پاشيدن آب روي قبر اموات چيست؟
در كتاب «بحار الانوار، ج 82، ص 23، باب 12، روايت 10 «آمده است:
[علل]: عن احمد بن موسى بن المتوكل عن على بن الحسين اسعد آبادى عن احمد بن ابى عبداللّه برقى عن ابيه عن ابن ابى عمير عن بعض اصحابه قال سألت ابا عبداللّه (ع) عن رش الماء على القبر قال يتجافى عند العذاب مادام الندى فى التراب در روايت ياد شده، راوى از امام صادق (ع) پيرامون فلسفه آب ريختن بر قبر سؤال مىكند و حضرت پاسخ مىدهند: «تا زمانى كه رطوبت آب در خاك قبر باقى است، عذاب از آن رخت برمىبندد». البته در اين جا دو نكته شايان توجه است:
الف) راوى اصلى از امام صادق (ع) شناخته شده نيست. از همين رو به طور قاطع نمىتوان به مضمون آن ايمان آورد ليكن در اين گونه موارد مىتوان عمل را به قصد «رجا» به جاى آورد.
ب) كيفيت تأثير آب در رفع عذاب، از امورى است كه با عقل عادى نمىتوان آن را درك كرد. بنابراين در صورت صحّت مضمون روايت، بايد آن را از حقايق غيبى دانست كه عقل عادى بشرى، از درك و تبيين آن عاجز است.
