اجابت دعا

نبايد دعا كردن را منحصر در وقت گرفتاري كرد. از طرفي پافشاري در دعا كردن خودش ذاتا” مطلوب و باعث قرب انسان مي شود چه دعا استجابت بشود چه نشود. رسول اكرم (ص ) مي فرمايند: ((رحم الله عبدا” طلب من الله عز و جل حاجه فالح في الدعائ, استجيب له او لم يستجب له ; خدا بيامرزد بنده اي را كه از خداي عز و جل حاجتي را طلب كند پس در دعائ كردن پافشاري كند, چه (دعايش ) استجابت بشود و چه نشود)), (همان , ص 268, ر 5666). به قدري اصل دعا كردن خوب و مطلوب است كه رسول اكرم (ص ) مي فرمايند: ((ترك الدعائ معصيه ; ترك دعا خود معصيت است )), (همان , ص 245, ر 5518). دعا جزئ رسوم عبوديت و از بهترين عبادت ها است حضرت مي فرمايند: ((الدعائ مخ العباده …; دعا مغز عبادت است )), (همان , ر 5519). اما گاهي دعا يا اصلا” استجابت نمي شود و يا استجابت آن به تائخير مي افتد و اين عللي دارد كه پاره اي از آن اين ها است : 1- تضييع حق الهي : از مولا علي (ع ) درباره اين آيه شريفه ((ادعوني استجب لكم )) سوئال شد پس چرا دعا مي كنيم ولي اجابت نمي شويم (و دعايمان مستجاب نمي شود)؟ حضرت فرمودند: قلب هاي شما به سبب هشت خصلت خيانت مي كند اولش اين است كه شما خدا را شناختيد ولي حق او را آنچنان كه بر شما واجب كرده ادا نكرديد پس اين شناخت تان بدردتان نمي خورد… با اين خيانت كدامين دعا براي تان مستجاب شود؟ اين خود شما بوديد كه درها و راه هاي استجابت را مسدود ساختيد, (همان , ص 255, ر 5593). 2- خوردن مال حرام : شخصي به رسول اكرم (ص ) عرض كرد: ((احب ان يستجاب دعائي ; دوست دارم دعايم مستجاب شود)) حضرت فرمودند: ((طهر مائكلك و لا تدخل في بطنك الحرام ; خوردن خود را پاكيزه كن و حرام را در شكم خود داخل نكن )), (همان , ص 256, ر 5599). 3- قساوت قلب : امام صادق (ع ) مي فرمايند: ((ان الله لا يستجيب دعائ بظهر قلب قاس ; خداوند مستجاب نمي كند آن دعايي را كه از پشت قلب سنگدل برخيزد)), (همان , ص 257, ر 5610). 4- غفلت قلب : رسول اكرم (ص ) مي فرمايند: ((اعلموا ان الله لا يقبل دعائا عن قلب غافل ; بدانيد كه خداوند دعائي را كه از قلب شخص غافل برخيزد, نمي پذيرد)), (همان , ر 5606). 5- گناه : امام محمدباقر مي فرمايند: ((ان العبد يسائل الحاجه فيكون من شائنه قضاوئها الي اجل قريب او الي وقت بطي ئ, فيذنب العبد ذنبا” فيقول الله تبارك و تعالي للملك : لا تقضي حاجته و احرمه اياها, فانه تعرض لسخطي و استوجب الحرمان مني ; بنده (از خدا) حاجت (خود) را مسائلت مي كند و اين صلاحيت را هم دارد كه حاجتش زود يا (كمي ) دير برآورده شود, بعد گناهي مرتكب مي شود خداوند تبارك و تعالي به ملك مي فرمايد: حاجتش را برآورده نكن و او را از (رسيدن به ) آن حاجت محروم گردان زيرا خود را در معرض سخط من قرار داد و خود محروم كردن من را بر خود واجب ساخت )), (همان , ص 258, ر 5614). 6. مناقضت با حكمت الهي : علي (ع ) مي فرمايند: ((ان كرم الله لا ينقض حكمته فلذلك لا تقع الاجابه في كل دعوه ; همانا كرم خدا حكمتش را نمي شكند پس به همان دليل است كه در هر دعايي اجابت قرار نمي گيرد (بلكه بعضي از دعاها چون مطابق حكمت الهي است به اجابت مي رسد), (همان , ص 259, ر 5619). بنابراين اگر خداوند تعالي كريم است , حكيم هم هست وقتي كرم با حكمت در تناقض نبود دعا مستجاب مي شود و گرنه به اجابت نمي رسد. خلاصه از طرفي بايد پافشاري بر دعا داشت و از طرفي نبايد برآوردن حاجت را حتم دانست به قول قرآن : ((عسي ان تكرهوا شيئا” و هو خير لكم و عسي ان تحبوا شيئا” و هو شر لكم …; چه بسا چيزي را خوش نداشته باشيد در حالي كه همان برايتان بهتر است و چيزي را دوست داشته باشيد در حالي كه همان برايتان بدتر است )), (بقره , آيه 216)

بهترين دعاها دعاهايي هستند كه از معصومين صادر شده است و در هر زمان بهترين دعا، همان دعاي مخصوص آن زمان است مثلاً در ماه مبارك رجب دعاهاي ماه مبارك رجب مناسبترين محسوب مي شود، لازم است بدانيد هر دعايي را در زمان خودش مي توان به قصد ورود خواند ولي در غير زمان خودش بايد به قصد ثواب و رجاء خواند مثلاً در شبهاي جمعه دعاي كميل را بايد به قصد ورود خواند چون جزء دعاهاي شب جمعه است ليكن در شبهاي ديگر بايد به قصد ثواب و رجاء خوانده شود. دراحوالات اهل معرفت و عرفان اقوال آموزنده اي وجود دارد مثلاً حضرت امام خميني”ره” به دعاي كميل ومناجات شعبانيه علاقه فراواني داشته اند.