فعال
ما در سوره بقره می‌خوانیم که خداوند به حضرت ابراهیم مقام امامت دادند ولی به فرزندانشون ندادند و خدا گفتند که مقام امامت را به ظالمین نمی‌دهم و در تفسیر ظالمین داریم که حتی کسی که معصیت هم بکند نوعی ظلم به نفس کرده خواستم بدونم الان رهبری که تنها اولی الامری هستند که معصوم هم نیستند شاید ازشون خطا سر بزند معصوم هم که نیستند این تضادش چگونه حل می‌شود؟
با سلام دوست عزیز! اولا؛ هیچ تضادی نیست و کسی که معصوم نباشد لزوما ظالم نیست. ثانیا؛ ابراهیم (ع) از خدا سوال کرد آیا امامت در نسل بعد ازمن هم پابرجاست؟ خداوند رد نکردند فقط جمله ای فرمود که بعنوان قانون کلی مدیریت و امامت جامعه قرار میگیره خداوند فرمود عهد امامت و ولایت به ظالمین نمیرسه نه به این معناست که فرزندان و نسل تو ظالم هستند که انبیاء بنی اسرائیل و خود پیامبر اسلام همه از نسل حضرت ابراهیم هستند منظور بیان قاعده کلی بود که رسیدن به مقام جایگاه امامت و ولایت بسیار دشوار است و فقط خدا این مهم را تشخیص میدهد که چه کسی سزاوار امامت و رهبری است .حتی پیامبر(ص) هم نمیتواند در این قضیه دخالت کند که از رسول اکرم(ص) آمده که فرمود انتحاب حضرت علی(ع) هم بدستورخدا بود نه من…
اما بخش دوم؛ حضرت آیت الله خامنه ای بعنوان نایب و جانشین امام معصوم، مدیریت و رهبری جامعه اسلامی را عهده دار هستند. نه امام معصوم، ضمنا برای اداره جامعه اسلامی از خود پیامبر اسلام و ائمه معصومین علیهم السلام سفارش شده در عصر غیبت که جامعه از وجود امام معصوم محروم هستند مردم باید در اداره جامعه به فقها و عالمان دینی مراجعه کنند .پس هیچ تضاد و خلافی در بین حاکمیت ولی فقیه و حاکمیت معصومین وجود ندارد
مطالب مرتبط
27 شهریور, 1404