بی ادبی
سوال: بي ادب محروم ماند از لطف رب ، يعني چه؟
جواب : معنی لغوی ادب عبارت است از: فرهنگ، دانش، هنر، حسن معاشرت، شیوه پسندیده رفتار ورعایت حقوق دیگران
ادب داشتن نشانه ايمان و وسيله تقرب به خدا و محبوبيت نزد خالق و خلق است، انسان مومن باید از سنت رسول خدا (ص) و سيره اهلبیت واولياء الهی که تربیت شده مکتب اسلامند ادب بياموزيم. ادب در گفتار و كردار در خانه و جامعه، با كوچك و بزرگ، با خودي و غريبه و خلاصه با همه کس و در همه جا لازم و ضروری است و نشانه کمال و تربیت درست دینی فرد است .
نشانه های ادب عبارتند از :
عاقلانه زيستن
متانت در گفتار
وقار در رفتار
كنترل دوستيها و معاشرتها
مراعات آداب در خوردن و آشاميدن،
مراقبت در آداب لباس پوشيدن
ونشانه های بی ادبی عبارتند از :
بىخردى،
گفتار زشت،
بددهانى،
تندخويى و زشتگويى،
دشنامو توهين،
سبكسرى و خيرهسرى،
لجاجت و عناد و … هم بىادبىاست.
جالب اين است كه اسلام براى همه اين موارد، دستورالعمل دارد.ومصادیق ادب همه تحت عنوان «تربيت اسلامى» و اخلاق مكتبى، به ما ابلاغ شده است. اسلام وهمه دستورالعمل هایش که در قالب «بايد» و«نبايد» آمده فرمان ادبآموزى است.كسى كه پاىبند تعاليم دين نباشد، از حوزه ادب بهوادى بىادبى پاى نهاده است .
در نتيجه مي توان گفت ادب در معاشرت ميزان رشد و شعور انسان است و هر كس به اندازه اي مي ارزد كه ادب دارد. عيار سنجش قيمت انساني افراد،”ادب”آنان است.
