باسلام از نظر فقه شیعه، شرط حلال بودن گوشت هایی که در بازار، قصابی ها و مغازه ها به فروش می رسد، این است که اوّلاً: از گوشت حیوانات حلال گوشت باشد. ثانیاً: این حیوان حلال گوشت ذبح شرعی شده باشد.

برای این که ذبح شرعی باشد باید شرایط زیر در آن رعایت گردد:

1. ذبح کننده باید مسلمان باشد، یا کسی که بحکم مسلمان است؛ مانند بچه مسلمان که هنوز به سن تکلیف نرسیده باشد (طبق نقل شیخ بهایی در کتاب حرمة ذبایح اهل الکتاب، ص 59، در حرمت ذبیحه ی کفار اهل کتابی که یهود و مسیحی و مجوسی نباشند، اختلافی بین علمای اسلام از شیعه و سنی نیست، تا چه رسد به کافری که اصلا از اهل کتاب نباشد و فقط اختلاف در باره ی ذبیحه ی یهودیان و مسیحیان و مجوسیان است،” لا خلاف بین علماء الإسلام من تحریم ذبائح أهل [الکتاب‏] من عدا الیهود و النصارى و المجوس من أصناف الکفار، و إنما الخلاف فی‏ هۆلاء الأصناف الثلاثة لا غیر”) و ذبح غیر مسلمان در حکم میته و مردار است، در این جهت بین کافر کتابی و غیر کتابی، فرقی نیست. (تحریرالوسیلة، ج 2، ص 621)

2. سر حیوان را با چیزی ببرند که از جنس آهن باشد.

3. در موقع سر بریدن (ذبح)، جلوی بدن حیوان رو به قبله باشد.

4. هنگام ذبح، ذابح (کسی که سر می برد) نام خدا را بر زبان جاری کند.

5. حیوان بعد از ذبح حرکتی هرچند کوچک داشته باشد، تا معلوم شود زنده بوده و ذبح شده است.

6. از پشت سر، حیوان را ذبح نکنند. (تحریرالوسیلة، ج 2، ص 621- 623)

اگر با این شرایط حیوان حلال گوشت را ذبح کنند، گوشت آن حلال و قابل مصرف است.