صرف وجود بعضي از مشكلات در جامعه , به هيچ وجه مخل به متكامل بودن نظريه سیاسی نظام اسلامی ما نيست. زيرا چه بسا وجود مشكلات، مربوط به عوامل متعدد ديگري باشد كه بايد به آنها توجه داشت. چنان كه اين مطلب را مي‌توان درباره ي حكومت حضرت علي (ع ) نيز مطرح كرد. در حكومت پنج ساله اميرالمؤمنين (ع ) آن قدر مشكلات به وجود آوردند كه حضرت موفق نشد چنان كه بايد جامعه را رشد دهد. جنگ هاي داخلي صفين، جمل و نهروان، تهديدات دشمنان خارجي، كمبود نيروهاي انساني توانمند و تربيت شده و كثرت بدعت ها و سنت هاي فاسد، زمينه هاي چنين وضعي را فراهم كرد. امام علي (ع ) در همان حال، شايسته ترين فرد براي حكومت و زمامداري جامعه بودند و اين ناساماني ها، هيچ گاه ترديدي در مشروعيت ولايت او، بر جامعه ايجاد نكرد. مشكلات نظام جمهوري اسلامي نيز، معلول عوامل مختلف است كه داوري راجع به موفقيت نظام ((ولايت فقيه )) در گرو توجه به آنها است. از قبيل ساختار بد اقتصادي كشور و اتكا به نفت , رشد سريع جمعيت، مشكلات ناشي از جنگ و تحريم هاي بين المللي، تهاجم فرهنگي و تغيير ارزش ها و…; با اين همه نظام اسلامي با پشت سر گذاشتن بسياري از مشكلات به صورت موفقيت آميز و به دست آوردن افتخارات بسيار زياد و رشد و بالندگي به سوي دست يابي به توسعه همه جانبه، موجب سرافرازي كشور ايران و سربلندي مسلمانان در جهان شده است. از سوئی نیاید عملکرد افرادی خاص که از قوانین سوء استفاده کرده اند را به حساب نظام گذاشت. بسیاری از مشکلات ناشی از عدم نظارت مردم و برخی نهادهاست.

موفق باشید.