اگر قبل از وضو، احتمال عقلايى داده شود كه در اعضاى وضو نجاست، يا خون و يا مانع ديگرى وجود دارد، لازم است بررسى شود و بدون بررسى، وضو صحيح نيست. حال اگر بعد از وضو معلوم شد كه در هنگام وضو خون، يا نجاست و يا مانع ديگرى در يكى از اعضا وجود داشت، وضو باطل است و نمازى كه با آن وضو خوانده شده است، بايد اعاده يا قضا شود. چنانچه خون يا مانع ديگرى در اعضاى وضو وجود داشته باشد كه برطرف نمى‏شود يا برطرف كردن آن خيلى مشقت دارد ـ بايد به صورت جبيره وضو بگيرد؛ يعنى، اطراف آن موضع را به صورت معمول در وضو بشويد و بر روى محل، پارچه پاكى قرار داده و روى آن را با دست مرطوب مسح نمايد و احتياطاً يك تيمم بدل از وضو نيز بگيرد.