برای حمله نظامی به یک کشور مستقل، فقط قصد و تصمیم کافی نیست بلکه آنچه حائز اهمیت است، وجود امکان و توان لشگرکشی و اداره جنگ است. آمریکا و رژیم صهیونیستی و یا هر کشور متخاصم دیگر امکان و توان حمله به کشورمان را ندارند وگرنه همچون عراق و افغانستان با بهانه قراردان موضوعات واهی مثل تلاش برای دستیابی به سلاحهای هسته ای و کشتار جمعی یا حمایت از تروریسم، کشور ما را نیز آماج خملات خود قرار می دادند. استفاده از عباراتی همچون « همه گزینه ها روی میز است» و مشابه آن توسط رئیس جمهور آمریکا یا سران رژیم صهیونیستی صرفا کاربرد تبلیغاتی و جنگ روانی دارد و بهترین دلیل بر عدم بروز حمله نظامی به کشور ایران است. تجربه نیز ثابت کرده است که اگر دشمنان قصد و نیت تهاجم را داشته باشند منتظر اجازه نمی مانند. البته در مقابل رجزخوانی اخیر دشمنان، رهبر معظم انقلاب در دیدار پنجاه هزاری فرماندهان بسیج سراسر كشور در مصلّاى امام خمینی(ره) فرمودند:

«برخورد ملّت ايران با متعرّض، برخورد پشيمان‌كننده‌اى است؛ آنچنان سيلى‌اى به متعرّض خواهد زد كه هرگز فراموش نكند»(سخنرانی ۱۳۹۲/۰۸/۲۹)

ایشان در مناسبتهای دیگر نیز توان جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با دشمن در سرتاسر جهان را به رخ کشیده و آنان را از حمله به کشورمان برحذر داشتند. بعلاوه باید توجه داشت که دشمنان زمانی اقدام به حمله خواهند کرد که درصد و احتمال موفقیت خود را در جنگ بدهند و مادامی که خود را پیروز احتمالی نبرد ندانند دست به اقدام نخواهند زد. با این وصف توان و آمادگی کشورمان برای مقابله، حداقل به اندازه ای بوده است که برای دشمنان بازدارندگی ایجاد کند.