سؤال: اگر محتواي شعري نااميدي از لطف حق باشد و با ترجيع خوانده شود، ولي براي عرف مناسب با مجالس لهو و مطرب به حساب نيايد و مکلّف را نيز به گناه سوق ندهد، چه حکمي دارد؟

جواب: اگر محتواي شعري سبب نااميدي و يأس از رحمت خدا باشد، خواندن آن درهرصورت حرام است، ولي اگر محتواي شعر، محتواي صحيح باشد، خواندن آن به‌صورت غنا باز درهرصورت حرام است و چنانچه غنا نباشد، اشکال ندارد. (استفتا)