سوال: 

من رفته بودم مهمانی ُدستشویی رفتم یقین پیدا کردم که ادرار ترشح کرد به اندام تناسلی من وپایین رانم ُ ولی احتمال زیاد و یقین قوی میدم که اونجایی که آب نکشیدم ترشح کرده بودُ من بعد از خارج شدن از دستشویی متوجه شدم

من دچار وسواسم تکلیف من چیست من دقیقا ندیدم که کجا ترشح کرد ولی تا حدودی اب کشیدم بعد رفتم نمازم را خواندم من تکلیفم چیست؟

اخه میگن یقین وسواس معتبر نیست؟ توروخدا کمکم کنید چند روز پیش تو خونه خودمون ترشح کرد با چشمام دیدم رفتم حمام کردم دیگه حمام نمیتونستم برم گیر میدادند ُ خانوادم ُ کمکم کنین؟ ایا من مسئولیتی ندارم چون ندیدم دقیقا کجا ترشح کرد؟من پاکم ؟من نمازمو بخونم؟

جواب:
 باسلام

قطع و یقین وسواسی لازم نیست

انسان ها در زندگانی عادی و روزمره خود، در باره مسائل جزئی و گاه کلی، به گونه ای به یقین و تصمیم قاطع دست پیدا می کنند که همان، منشأ اثر در ترسیم اعمال و رفتارهای آنان است. در عرصه عمل به احکام شرعی نیز چنین است. فقها و مجتهدین برای این حالت، اصطلاح «قطع» را به کار می برند که به معنی یقین، تصمیم و برداشت قطعی است. در نظر آنان، قطع و یقین هر کس، درباره مسائل شرعی، برای خود او حجت است. مثلاً اگر کسی یقین داشته باشد که لباسش به نجاست آلوده است، نمی تواند با آن جامه نماز بخواند، اگر چه دیگران او را به این کار ترغیب کنند.

اما نکته ای که باید متذکر شد این است که «قطع» و یقین فرد مبتلا به وسواس حجت نیست. وسواس تخیل و وهم آدمی را تشدید می کند و آن را به همه افکار و احساسات و حتی به اندیشه، تسری می دهد. این است که فرد مبتلا به وسواس، نمی تواند در باره مسائل جزئی و خرد خویش به یقین برسد. او در همه جزئیات، تردید می کند و بنا بر این یقین او حجت نیست. مثلاً به جایی می رسد که وقتی احتمال وجود هیچ آبی نمی رود، یقین پیدا می کند که به پایش ترشحی رسیده است و حتی صدای چکیدن آب را در گوش خود طنین انداز می یابد. چنین فردی باید در نجاست و طهارت، بر طریق یقین و قطع دیگران رفتار نماید و از یقین سرشار از تردید خود چشم بپوشد.

در این زمینه حضرت آیت الله سیستانی اینگونه فرمودند :

اول: در آب کشیدن چیزهای متنجس به یک و یا دو بار اکتفا نمائید هرچند یقین داشته باشید که آن چیز هنوز نجس است.

دوم: اگر از راهی یقین به نجس شدن چیزی پیدا نمودید که آن راه برای غیر شما یقین آور نیست به این یقین اعتنا ننمائید و آن چیز را آب نکشید. و همچنین در هر حال به شک در نجاست اعتنا نکنید.

سوم: بدانید که اگر به روش فوق الذکر عمل کنید هرگز نزد خداوند متعال مسئولیتی نخواهید داشت، و این معنا را مکرراً به خود تلقین نمائید تا ان شاء الله تعالی عارضه وسوسه شما کم کم مرتفع شود.